Week 1 van Mei, altijd emotioneel.

In de laatste regel van mijn laatste blogje staat een typefout. Ik schrijf over iepenzaag... Dat moet natuurlijk iepenzaad zijn. Maar dat zal de lezer duidelijk geweest zijn, hoop ik.

Er zijn weer een paar dagen verlopen en de grootste emoties van die afgelopen tijd heb ik er nu wel weer uitgelopen. Je weet wel, benen zwaar en hoofd leeg. ;-)
Het waren zoals elk jaar heel emotionele dagen. In één week drie keer de Hollandse Schouwburg bezocht. Eerst voor de afsluiting van het schrijfproject met de Rotterdamse scholieren, dan op 1 mei de herdenking van de Holocaust, en gisteravond de nationale dodenherdenking.
Van de viering van de Bevrijdingsdag heb ik niet zoveel meegekregen, behalve op tv dan. De festivals in het land en natuurlijk het bevrijdingsconcert op de Amstel Vandaag is het ander weer en mijn lijf heeft moeite met de opeens hoge temperaturen.
Vanmorgen wel lekker druk geweest, de tuin gesproeid en binnenshuis bezig geweest. Maar daarna ben ik omgevallen en moest gaan liggen. Voor mij met dit mooie weer dus niks lekker buiten zijn. Maar op bed liggen en slapen. En wakker geworden van een telefoongesprek ging ik daar in mijn droom mee door. Gelukkig had ik toen al lang opgelegd.

De afgelopen paar dagen waren best zwaar. Met vandaag, met prachtig warm weer, als apotheose, want de eerste allergienarigheid sloeg in alle hevigheid toe. Mijn ogen zitten half dicht en ik heb de zwaarste neusspray moeten gebruiken om niet alle lichaamsvocht via mijn neus te verliezen ;-). Ik voel me gezwollen, heb vannacht weinig, maar vandaag met dit mooie warme weer, des te meer geslapen. Kijk ik echter op de allergiewijzer van www.weerdirect.nl dan zie ik daar geen aanwijzing voor. Dus voor het eerst heb ik me maar aangemeld voor de pollenkalender van Dr.Vogel en voor anderen geef ik hem maar hier weer: http://www.avogel.nl/images/other/Pollenkalender.pdf .

4 Mei heb ik, voor de derde keer in één week, doorgebracht in de Hollandse Schouwburg. Net als de internationale herdenking van de Holocaust op 1 mei, Jom ha-Sjo'a. De nationale herdenking was niet alleen op De Dam, maar ook op andere plaatsen in de stad zoals in de Hollandse Schouwburg. Meer dan overvol was het daar, en alleen staande door te brengen. Dus blij dat ik weer mijn mooie bloemetjesstok bij me had. Die gaf voldoende steun om de tijd door te komen. De twee minuten stilte werden dit keer weer onderbroken door de halsbandparkieten, maar ik ervaar het niet als storend, maar met een grijnsje. Onschuldige dieren. Onschuldiger dan wat ik las over Greetje D., die geen twee minuten stil kon zijn maar heel obstinaat de stilte moest verstoren. Maar Greetje D. is Greetje D. hè... Hoewel, Gretta pas beter bij haar persoonlijkheid en zo heet ze nou eenmaal.
Van 5 mei heb ik weinig gemerkt aan deze kant van de stad. Er hingen drie vlaggen op de gracht. Waar die van ons huis is gebleven???? Ik heb mijn boodschapjes gehaald en daarna geslapen. En 6 mei kwam een oude vriend op bezoek. Jammer dat we zo ver uit elkaar zijn gegroeid. Maar dat gebeurt in het leven. Vrienden blijven in je hart dezelfde warme band houden, maar in het gewone leven vervreemd je toch vaak van elkaar. We zijn gezellig gaan eten, dat wel. Maar ik was daarna wel toe aan een paar rustige dagen.
7 mei. Twee jarigen, maar geen energie meer om verjaardagen te vieren. Mijn zoon Leo is jarig maar ik denk niet dat hij visite krijgt of wil. En dat geldt ook voor de beste sysop ter wereld, mijn neef Freek, die niet thuis was voor een telefonische felicitatie. Uit met echtgenote, mijn nichtje Elly dus. want ze houden niet zo van verjaarsvisite...
Nou, ik hoop dat beiden een plezierige verjaardag meemaken.

En die heb ik nu gehad. Gisteren en vandaag. Maar gisteren sloeg de pollennarigheid toe Gelukkig kon ik vandaag binnenblijven en kwamen neus en ogen weer een beetje tot rust. Dan heb ik ook meteen weer wat energie. En dat kon ik in huis best gebruiken. Moederdag deden we maar niet aan. Dochterlief komt van de week een middag hierheen. Komt ons allebei beter uit ook.

Dit was de week die was.
En morgen is het weer maandag en komt Betty. Ze doet zoveel meer dan mijn huisje schoonmaken hè. Betty is een ontwikkelde vrouw, met een afgeronde universitaire opleiding zelfs. Toch kiest ze hiervoor. En zo profiteren we wekelijks en via de email van elkaar........