Laat ik mijn lamp aansteken, zei de ster..

Mijn oude lijfspreuk wil ik hier nog een keertje neertikken, misschien heeft iemand er iets aan:
'Laat ik mijn lamp aansteken'
zei de ster.
'En in het midden laten of het zal helpen de duisternis te verdrijven.'
---------
Een nieuwe maand en hopelijk nu voorlopig wat blijvend gelijke luchtdruk. Dat gemeander van hoog naar laag en terug is een kriem... daar wordt een mens beroerd van. Geestelijk en lichamelijk. Vandaag was er gelukkig weer wat energie, waardoor ik zowel in mijn tuintje heb kunnen werken maar ook boodschapjes heb kunnen doen. Ik had heel hard verse tuinaarde nodig, maar ook een grote Page. ;-) Met andere woorden, ik moest een groot reclamepak kopen van iets dat oproept lief te zijn voor de billen. ;-) Dat pak was zo groot dat ik er geen verpakking of tas omheen kon doen, dus de hele weg van de winkel naar huis liep ik met een oproep om lief te zijn...
Enfin, we zijn thuisgekomen, het enorme pak en ik. Samen met de zak tuinaarde en nog wat boodschapjes was het toch behoorlijk sjouwen. En het heeft een paar uur geduurd voor ik weer in staat was te doen of ik actief was. En de boodschapjes op te ruimen.
Achteraf was het maar goed dat ik die boodschap heb gedaan... Want een paar uur later, ik at sla met honingtijmsaus en geitenkaas... en een biefstukje, bleek voor de zoveelste keer mijn eigenwijsheid wat rauwkost betreft. Ik kan er gewoon niet tegen, mijn lijf accepteert het niet en doet direct alles, maar dan ook alles, om het weer kwijt te raken... En dat duurde een paar uur. Enfin, ik hoefde geen plaspil te slikken, want alle overtollige vocht heeft in die paar uur mijn lichaam verlaten. Tegelijk met de sla en de biefstuk. ;-) En een rol papier. ;-)) Daarna was het over en kon ik weer een witte boterham eten, voor even maar droog gehouden.

Even in de rust tussen twee gangen naar het nieuws op google gekeken. En behalve de (on)nodige oorlogen, vreselijke moorden en onzinnige, waanzinnige en bijna misdadige bezuinigingen was er nog een bericht dat me opviel. Is een hoogte van 600 meter eigenlijk hoog in Oost-Frankrijk? Daar is vandaag 30 cm sneeuw gevallen en 15.000 gezinnen zonder stroom gezet. Op dit moment is het bericht alweer van Google verwijderd, want er was, denk ik, belangrijker nieuws. Toch is het wel heel bijzonder, vind ik. Toch... tegelijk met de absurde droogte in onze contreien en de vele tornado's in Amerika moet het ons wel aan het denken zetten over de opwarming van de aarde. Maar ook als je daarover nadenkt... wat kunnen we doen om het tij te keren? Ik denk niets. Niemand vertelt ook of het een blijvende en doorzettende tendens is.
De Ehec-coli bacterie, een heel ander onderwerp, is een roofdier, tien keer zo erg als de vroegere Echerichia Colibacterie waar ik vroeger mee werkte, toen ik als heel jonge vrouw op het betreffende laboratorium (zoönosen) van het Rijks Instituut voor de Volksgezondheid werkte. Toen was het een nare diareeziekte die voornamelijk bij heel jonge kinderen voorkwam. Die dronken voornamelijk melk.... zowel moedermelk als koemelk.
Nu komt deze inmiddels voor alle medicijnen resistente en heel gevaarlijke bacterie bij volwassenen voor. En onwillekeurig gingen mijn gedachten toch terug. En vraag ik me af waarom in groente wordt gezocht. Nou ben ik geen deskundige nee. Maar die gedachten van mij gingen naar vlees, vet, melk, boter en aanverwante soorten. Het zou me niet verwonderen als de top van de oorzaak bijv. mede in de geliefde Duitse worsten wordt gevonden. Waar men dan de bodem van die oorzaak gaat vinden???


Inmiddels is het de avond van de tweede dag van de zesde maand, 2 juni dus. En vandaag heb ik doorgebracht in het gezelschap van twee goede vrienden. Uit voorzichtigheid heb ik niet meegedaan aan het gebak bij de koffie, lekker op het zonnige terras aan het water. We hebben een rondvaartje door de haven en de grachten gedaan, altijd heel plezierig en ontspannen, en bijzonder voor niet echte Amsterdammers.... En na terugkomst op ons gemak gelopen door de warme buurt, die lang zo warm niet meer is. Om op de Nieuwmarkt te eindigen. De terrassen zaten vol, veel toeristen die het troffen met het weer in dit lange weekend. We vonden buiten de Nieuwmarkt een klein terras aan het water op een heel mooi plekje.
Dat we vandaag voor het allereerst dit jaar de schaduw moesten opzoeken is wel vermeldenswaard denk ik.
Terug naar de Nieuwmarkt hebben we bij de Thai gegeten. Lekker hoor. Gelukkig had één van de vrienden geen moeite met de rode pepers, dus die kon ik bij hem kwijt;-)
maar het bleef allemaal pittig genoeg. Gelukkig geen last meer gehad van het boven beschrevene. Maar ik kreeg maar de helft op dus heb voor de grote rest een doggybag gevraagd. Dan wordt het overgelatene keurig in een doosje verpakt en in een tasje meegegeven. Ik gooi niet graag eten weg. Jaja, ik weet dat het voor veelmensen toch schaamte oproept en ik herinner me de mopjes erover. Dat vader vraagt of de serveerster of ober het overgelate wil verpakken, dat is zo lekker voor de hond immers. Waarop de kinderen juichten:' Hoihoi, we krijgen een hond...' Maar dat is allang verleden tijd. Als ik bij Moeders' eet, in mijn Chinees restaurant, verpakken ze het automatisch al na een wederzijdse blik. Verleden jaar, toen mijn buurman nog leefde, maakte ik hem er altijd blij mee, want hij kwam niet meer zo ver. Nu moet ik het zelf opeten ja.

Oja, nog even over een uitvinding waar ik heel enthousiast over ben. De polypil, een capsule.... daar zitten dus gecombineerde medicijnen in, behalve asperine ook medicijnen tegen verhoogd cholesterol en hoge bloeddruk. Van de site haal ik deze zin: bij de proefpersonen de bloeddruk en het cholesterolgehalte daalt na 12 weken gebruik van de polypil. Deze combinatie van factoren betekent omgerekend een halvering van de kans op hart- en vaatziekten. Mensen lopen minder risico op bijvoorbeeld een hersen- of hartinfarct of verkalking van de kransslagaders. Is dat geen goed nieuws?? Nu maar wachten tot ik die grote doos met pillen kan gaan inruilen voor één doos met polypillen...