pensioenen en tekorten.

Door een storing kon ik dit gisteren, zondag 2901, niet in mijn dagboek zetten. Dat doe ik dus nu, de 30ste, want ik denk er nu niet anders over.
---

Ohgutagutagut..... wat zijn we weer druk over de pensioenen... En we zijn het gruwelijk oneens op alle punten voor wat pensioenen betreft.
Ik zat te kijken naar 'Debat op 2'. Een ncrv-programma over pensioenen en wat daarover te discussiëren valt.
De hogere levensverwachting en de zorgkosten bij voorbeeld. Ik voel me zo langzamerhand vreselijk schuldig dat ik zelf nog steeds in leven ben. Daar moet maar snel een einde aan komen. Ik ben al vroeg afgekeurd, door mijn verleden arbeidsongeschikt verklaard... ik heb een pensioentje van de Wet Uitkeringen Vervolgingsslachtoffers, en sinds ik 65 jaar geworden ben krijg ik nog AOW ook. Uit de discussie van vandaag maak ik op hoe me kwalijk wordt genomen dat ik op kosten van zowel ouderen als jongeren leef. Die de solidariteit wel noemen maar een onmogelijke opgave achten zo langzamerhand. Waar ik normaal ook mijn belasting en mijn premies betaal, is dat dus voor mij alleen wat ik teruggeef van wat anderen voor mij betalen. Er zijn zelfs grote instanties opgericht om alles wat ik teruggeef aan de staat (?) te controleren of te administreren.
Dat ik al die jaren, tot kort geleden dan, mijn uitkering en mijn pensioentje dik verdiend heb door jarenlang fulltime vrijwilligerswerk te doen (dat mocht ik wel, want ik kon instorten wanneer ik weer eens instortte), telt niet mee. Meer dan dik verdiend, want het werk dat ik zoveel jaar fulltime verricht heb... daar was geen werknemer voor. Ook geen werkgever trouwens. Dat werk bestond officieel niet. Maar ik heb het wel gedaan. En met mij deden en doen zoveel mensen, verstoken van reguliere arbeid, hun best om deze wereld, in elk geval ons landje, goed en vaak in full time, werk voor anderen.
Maar toch... ik ben nu 76 jaar. Sinds jaren hartpatiënt, diabeet en nog wat ouderdomskwaaltjes en daar komen steeds meer kwalen en dus steeds meer kosten en zorgen bij, die mijn pensioen ruimschoots overstijgen.
Natuurlijk, ik betaal ziekenfondspremie.... onee, dat heet niet meer zo... zorgpremie, geloof ik. En daar betaal ik een flinke eigen bijdrage bij. Maar toch.... ik ben te duur voor de heren van de pensioenfondsen en van de zorgverzekeringen en van... weetikveel wat voor mensen er meer dan goed betaald worden voor het feit dat ik en andere ouderen nog steeds leven en premies betalen. Maar ook pensioen ontvangen.
Misschien wil de VVD samen met haar partners en gedoogpartij eens nadenken over het werkelijkheid maken van die sf-film over die groene koekjes????? Je weet wel, die film waarin iedereen die 65 jaar geworden is zich moet gaan melden om na een paar mooie laatste uurtjes, gedood te worden tot zegen van de levende mensheid.... soylent green heet die film. Dacht ik.
Ik voel me zo schuldig dat ik nog steeds leef op kosten van de hedendaagse gemeenschap met die enorme tekorten, dat het maar snel tijd moet worden dat daar een eind aan komt. Ik heb al een niet-reanimatieverklaring en ik heb al een 'actieve euthanasieverklaring' ondertekend en verstuurd naar belanghebbenden, dit ter geruststelling van de heren die zich zorgen maken over de financiën van dit land. Misschien duurt het niet zo lang meer.... dat spaart veel geld uit. Goed toch?!
Sorry voor de toon van dit blogje. Maar een discussie als bovengenoemd lokt deze gevoelens uit en die gevoelens willen zich ook uiten. En dat gaat dan op deze manier.