een kort blogje vandaag

Dit schreef ik vrijdagmorgen 30 maart:

Hoog in de nog kale kastanje (hopelijk istie niet ziek) zitten drie eksters samen te krassen. En in de verder staande boom klinkt een piewiet - piewiet - piewiet - piewiet.. Vier keer. En daar antwoorden de eksters weer tweestemmig op. Er is geen zon - en de komende dagen zal die zich ook niet veel laten zien, is de voorspelling. Maar de forsythia is zo heldergeel dat het buiten in de tuin toch een graadje lichter lijkt. Groen is nog niet overheersend, de kale bruine takken zijn hier de baas... maar onweerlegbaar is de lente gekomen als in de vroege morgen, ver voor de zon zou moeten opkomen, de zang van de merel jubelend klinkt En in de verte, vanuit een andere tuin, zacht maar duidelijk herhaald wordt. Alsof de merels echt met elkaar op zangerige toon in gesprek zijn. Het is lente al is het weer kil en zonloos en de schreeuwerige halsbandparkieten zijn nog niet in onze tuin neergestreken, zoals ze doen in de winter- en hoogzomertijd. Op Google vond ik een site met vele vogelgeluiden, vandaar dat ik zo zeker kan zijn dat het de merels waren in de vroege lentemorgen: http://www.youtube.com/watch?v=WHPbrmYZxdI&feature=related


En dit schrijf ik op zaterdag de 31ste...
Alle eerlijke kritiek, lieve M., is van harte welkom. Ik zag inderdaad dat het boekje van Rob Riemen een uitgave was van 2010 maar kon er niets over terugvinden in mijn weblog, dus dacht ik dat ik er nog niets over geschreven had. En mijn korte termijngeheugen is slecht. Altijd geweest. (daarom schrijf ik ook alles op) Voor mij was dit boekje dus weer nieuw. ;-)

Dat 'het 13-jarige meisje' zelfmoord meende te moeten plegen moet toch angst als oorzaak gehad hebben. Dat 'slettenlijstje' mag dan niet de directe oorzaak geweest zijn (ik wist dat ook niet op het moment van schrijven), maar dat er druk van buitenaf geweest moet zijn, pesten of roddelen, acht ik toch minstens zeer wel mogelijk. Ik kan me moeilijk voorstellen dat 'verhuizen' inderdaad de enige aanleiding was. Jij wel?
Wat de naam van de goochelaar betreft..... tot mijn allergrootste schande moet ik je natuurlijk gelijk geven.
Ik zet dit stukje van mij in antwoord op je opmerkingen in zijn geheel in mijn komende blogje.
En hoop daarmee zowel dat meisje als haar vrienden en Ben Ali Libi recht te doen. Ik heb als enige verontschuldiging dat het erg laat was geworden en ik geen editor heb die mijn stukjes nog eens doorloopt..... Behalve jij nu, maar dat is te laat.

En bedoel je dat ook het filmpje van Joost Prinsen met dat gedicht van Willem Wilmink al jaren geleden is opgenomen? Dat is niet gezegd op tv en wist ik ook niet, maar daarmee is het niet minder ontroerend geworden gelukkig. Ben Ali Libi was dus wéér de schlemiel..... ik kon zelfs zijn naam niet correct weergeven.
Waarvoor mijn diepste verontschuldiging. Ik schaam me diep. En dat is terecht, ik weet het.
Waar zou ik zijn als ik mijn fouten niet zou toegeven lieve M., dan zou ik mezelf niet meer serieus nemen, laat staan dat anderen dat dan doen...
Maar gelukkig maakt iedereen wel fouten. Volmaakte mensen die nooit tekort schieten of fouten maken bestaan niet.