20 - 21 juni 2013 De eerste echt zwoele nacht van dit jaar. Het is donker bewolkt buiten, vochtig en warm. En de lucht is na de regen, vol van geuren van basilicum, buxus, jasmijn en de bloesems van de bomen. Dit is ook het eerste jaar dat ik niet meteen verstopt zit van de pollenallergie... wat heerlijk. Maumau geniet merkbaar van dit weer. Mijn mooie katertje vliegt naar buiten en weer naar binnen luid mauwend zijn plezier vertellend 'maaamaaa' aan zijn bazinnetje, die met zoveel plezier naar hem luistert en hem begrijpt...Want ikzelf heb ook plezier in deze zomerse nacht vol geuren met af en toe een kreetje van slapende vogels klinkt. Hèè.....
Google heeft weer een leuke vondst voor zijn letters, want vandaag is het de eerste echte dag van de zomer, die slecht gaat beginnen. Dezelfde weersverwachting als in juni 1995. Dat weet ik omdat ik toen naar Israel ging en ik daar achteraf uitgebreid over gerapporteerd heb. ;-)
Wat had ik er vandaag weer eens graag uitgegaan. Richting Dappermarkt en boodschappen gehaald bij de Genko, mijn Halal Super. Het vlees is daar goed en goedkoop, de groente en het fruit vers en ook goedkoop. Maar het KNMI had weer paniek gezaaid met haar code oranje en ik waagde het maar niet. Jammer... want er is geen onweer gekomen en maar vijf minuten regen. Zonde ja. Trouwens, als ik niet kan lopen, slechte dagen heb, is er altijd nog de Vomar op de Middenweg, waar ik bij de ingang van de winkel uit en in de tram stap. En met een overstapje kan ik voor de Lidl in- en uitstappen. Voorlopig kan ik dus zelf boodschappen doen. En juist vandaag voelde ik me goed genoeg om naar.... nouja. ook weer het geld in mijn zak gehouden, kun je denken.
Dag later. Vandaag de 21ste juni alweer Het is alweer bijna juli. En we hebben een zomer van twee dagen gehad. Vandaag een duister begin. Lichten en verwarming aan. Is nodig in mijn huisje met dit weer. De was wil niet droog worden. Een droogmachine heb ik niet, is hier ook geen ruimte voor. Het regent en het regent.. en Maumau komt telkens hevig verontwaardigd naar binnen rennen Zelfs de kraaien hebben zich vandaag rustig gehouden. Geen mooie zwoele zomeravond vanavond. En waarom de merel zo mooi floot in de vroege avond weet ik niet.
Wat gebeuren er toch een rampen de laatste tijd. Vandaag weer een vuurwerkbrand in een opslag in Montreal in Canada. Twee doden. Drie mensen omgekomen in een brand in ons land, in Cuyck. Hevige overstromingen in Enschede en omgeving en de afgelopen weken in Midden Europa. Het is geen nieuws meer, dus horen we er niets meer over..... maar ik zou toch wel willen weten......
Vandaag hoorde ik net het staartje van een interview met Femke Halsema in Nieuwsuur. Zien dat ik het in de herhaling nog helemaal te zien krijg. In een vorig blogje ben ik nogal uitgevallen over de manier waarop 'De goede doelen' met gegeven gelden omgaan en het deed me groot genoegen te horen dat ook Femke Halsema daar grote bezwaren uitte....ik hoop van harte dat ze niet aangevallen kan worden om een hoog salaris dat ze gaat krijgen.
Op tv een item over pesten. Het is vreselijk om gepest te worden...Het doet heel oude herinneringen bovenkomen. Een meisje op school achter mij, (wij zaten nog in banken, twee pubers naast elkaar in rijen, van drie banken naast elkaar) vond het leuk mij in mijn rug te prikken. Vooral als ik een 'beurt had' zoals het toen heette als je antwoord moest geven aan de onderwijzer. Dat had ze een paar dagen gedaan met een treiterig geluidje en eigenlijk was ik heel bang voor haar. Maar op zeker ogenblik werd mijn kwaadheid groter dan mijn angst. Wij hadden in die banken een potje inkt, waar we onze pennen in doopten om te schrijven. (wat is de wereld in 1,5 generatie toch veranderd.) Dus in mijn kwaadheid keerde ik me uiterst langzaam om naar dat meisje, mijn inktpotje in mijn hand en keerde het uiterlijk rustig over haar hoofd uit. Ja, zo dicht zaten we bij elkaar.
Die dag werd ik door 'de meester' met de kromme kant van zijn wandelstok uit mijn bank getrokken en zo mishandeld dat ik uren later in het ziekenhuisje op het terrein van die school wakker werd.
Door de oorlogstijd was ik als Joods kindje in een kindertehuis terechtgekomen en na de oorlog moest ik daar wel blijven. Een groot tehuis met een aantal grote gebouwen verspreid over een parkachtig terrein. Het bevatte dus een eigen school en een eigen kerk en een eigen ziekenhuisje. En daar kwam ik totaal beurs geslagen, toen terecht En ja, ook mijn groepsleidster had er last van dat ik een Joods kindje was....
Nee, het is zo lang geleden gebeurd, een aanklacht indienen deed je niet, bij wie kon je klagen... dus je hebt geleerd je mond te houden. Je moést wel... Misschien heeft het wel bijgedragen aan het 'sterke vrouw-imago' en mijn strijdbaarheid tegen onrecht.. Waarom vertel ik dit allemaal? Oja... vanwege dat item over pesten. Laat ik maar ophouden, ik heb nu zó veel verteld.
