Een zonnige zomerdag, eindelijk weer

Het lijkt tijden geleden dat ik me zo plezierig voelde.
Vroeg in de middag kwamen de jongens van de Kringloopwinkel om hier een en ander weg te halen, dus er is weer ruimte gekomen in mijn rommelkamertje.

Het was daarom wat later in de middag dat ik de rugzak omdeed en de stappers aan, om eruit te gaan. Het lopen ging weer goed, al heb ik wel de tram heen en teruggenomen.

Ik ben weer eens naar de Turkse super gegaan. Dat is wel een eind van huis, richting het Tropeninstituut. Maar ik was er een tijd niet geweest en dit is de mooiste tijd van het jaar om daar boodschappen te doen. ;-) Zo veel fruit alleen al… Kersen, wilde perziken, pruimen, twee doosjes frambozen, een meloen..
Wat een weelde op mijn keukentafeltje.
Ik heb ook iets gekocht dat ik helemaal niet kende. Helva… iets met een vanillesmaakje al kon je het ook met een chocoladesmaak kopen. Het was een gok. Maar zo duur was het nou ook weer niet.
Thuis moest ik nakijken wat het was… Het is een stevige pasta van sesam gemaakt, je kunt het in plakken of brokjes snijden… het is net zo zoet en taai als Turks fruit, maar ik vond het erg lekker. Viel niet tegen..
Wat ze daar ook hebben is gevulde wijnbladeren. Druipend van olijfolie, ik weet het, dus vet. Maar zó lekker. Je kunt het lauw of koud eten, als tapas dus bij kleine lekkere hapjes. Maar ook bij de maaltijd, bij rijst of linzen of couscous.
En je kunt ze vers gemaakt kopen, of in blik. Ik heb een blik gekocht dus.
Het vlees bij een, of bij déze, Turkse super is goed (halal) en goedkoop. Dus meteen weer wat kalfs- en lamsvlees ingeslagen. En weer lekker een fles Ayran, een pittige yoghurtdrank. Ik kan iedereen aanraden, als de kans bestaat, om eens een keer boodschappen te gaan doen in een Turkse winkel. Wat je niet kent, kun je proberen of je kunt er naar vragen. Meestal heb je te maken met vriendelijke en voorkomende mensen, mensen die nog weten wat koopmansgeest is.
In elk geval, ik kom er zo eens per maand en ik vind het leuk dat men mij dan toch kent. Ik hen ook, maar dat telt minder…. De familie Genco, die deze en andere supers heeft, is hier in Amsterdam langdurig op tv geweest. Een grote familie die Nederlands geworden is en het ècht gemáákt heeft hier, maar toch ook hun eigen cultuur trouw is gebleven.
In elk geval, ik kom er louter voor mijn plezier en ga altijd zwaarder bepakt terug dan mijn bedoeling was… Er wordt je niks aangepraat hoor, het is een gewone supermarkt… maar er zijn zoveel verleidelijk lekkere dingen…

Nou ja, toen was het niet meer de moeite nog naar een andere winkel te gaan voor wat dan ook. Dus op naar de tram, met een zware rugzak (met volle bepakking) en een zware schoudertas. Hardlopen naar de tram was er niet bij, met als gevolg dat ik, bij de tram gekomen, zag hoe de bestuurder twee meisjes binnenliet en snel de deur sloot en wegreed. Tja, ik ben geen knap jong meisje meer. Dus voor mij was het wachten op de volgende tram. Gelukkig was het weer heerlijk, de andere wachtenden vriendelijk en toegankelijk, dus de tijd ging snel voorbij met lichte kout en gelach….
Bij mijn uitstaphalte geaarzeld of ik rechtstreeks door zou gaan naar huis, maar gezwicht voor de verleiding een nasi rames mee te nemen van het Chinees-Indisch restaurant op de hoek.
Waardoor ik, thuisgekomen, eerst de bederfelijke waar in de koeling deed en toen aanviel op mijn heerlijke nasi.. die natuurlijk lekker heet thuisgekomen is.

Het was dus een lekker daggie, zogezeid. Waar ik eindelijk weer met een goed gevoel op kon terugkijken.