donderdag 5 juni 2008

Shalom - Salaam - Goeiedag - Doei - enzovoort.

Door omstandigheden en daardoor bij gebrek aan inspiratie heb ik maar een oude column van mij tevoorschijn gehaald. Ik hoop dat hij niet te moeilijk te verstaan is.
Ooit geschreven voor het blad Mondiaal.


Het is een zegen te mogen wonen in een land dat niet toestaat dat haar bewoners door medebewoners worden gediscrimineerd om het simpele feit dat zij ànders zijn dan de medebewoners . . . . (even doordenken, a.u.b.).
In 1945, na de bevrijding van Nazi-Duitsland moesten Nederlanders leren omgaan met de wetenschap dat meer dan 6 miljoen andere mensen waren vermoord om het simpele feit dat zij ànders zouden zijn dan de andere Nederlanders. Het bewustwordingsproces duurt voort tot vandaag de dag. Want nu nog worden mensen, ook binnen de Nederlandse grenzen, geconfronteerd met medemensen die vinden dat zij ànders zijn. . . . . (tweede doordenker. Neem er gerust de tijd voor, dat is ook de bedoeling).
Hebben we niet moeten leren beseffen dat mensen ànders mogen zijn, dat mensen verschillend mógen zijn in kleur en cultuur en etnische afkomst? Hebben we nu geleerd om als goede buren samen te wonen in onze eigen stad met zoveel mensen met zoveel kleuren, culturen en etnische verschillen. Misschien hoeft U dit niet meer te leren leren. hebben we al een nivo van beschaving bereikt, waarop we weten en accepteren, dat alle mensen ongelijk, maar gelijkwáárdig zijn.
Dan weten we als beschaafde mensen dat ieders’ anders zijn respect verdient. Omdat het de ander tot een uniek medemens maakt.
Diegenen die niet in staat zijn het ànders zijn van hun buren en plaatsgenoten te respecteren (en dit geldt dus ook voor die buren, van welke kleur, cultuur of etnische afkomst dan ook), hebben gewoon nog niet het peil van ontwikkeling en beschaving bereikt, waarop hen duidelijk kan worden dat zij niets méér of minder zijn dan hun buren. En dat vreedzaam samenleven vereist dat je rekening houdt mèt en respect hebt vóór elkaars eigen(aardig)heid. Het betekent ook dat je geen genoegen neemt met ruzies en spanningen, als je buren geen rekening met jou wensen te houden en/of je respectloos behandelen. Jouw eigenheid verlangt dan dat je van jouw kant alles in het werk stelt, om tot een vreedzame dialoog te komen met je buren, desnoods met de hulp van politie, als er geen andere vreedzame mogelijkheden overgebleven zijn.
Een deel van de nieuwe generatie jong-volwassenen heeft geen enkele boodschap aan de geschiedenis van de generatie die de (Tweede Wereld)oorlog heeft moeten meemaken. Dat is gewoon een feit. Het blijft daarom nodig dat we tot in lengte van dagen blijven hameren op het aambeeld van de gelijkwaardigheid van alle mensen, ongeacht afkomst, kleur of cultuur.
Ook de mensen die deze gelijkwaardigheid ontkennen willen wel tot het mensdom gerekend worden, nietwaar?

Wereldburger.