zaterdag 21 maart 2009

Heerlijk, dit jaargetijde.

Licht over de nieuwe glanzende blaadjes overal, licht op de gordijnen, en licht dus ook in huis. In plaats van lekker naar buiten ben ik vandaag binnen gebleven. Anders dan mijn nieuwe buurvrouw die op het bankje naast mijn huisje lekker in het zonnetje zit te bruinen.
Dit licht inspireert me wel tot opruimen. Ik zie nu goed hoe rommelig mijn boekenkasten zijn, om een voorbeeld te noemen.
Vermoedelijk is de voorjaarsschoonmaak van vroeger – want wie doet dat tegenwoordig nog – behalve aan de naderende Pasen en Pesach, ook te danken aan de oplaaiende actiebereidheid en energie van de huisvrouwen van vroeger, die vaak maanden niet buiten kwamen. Je had immers leveranciers aan de deur?
Alles moest er uit, als het voorjaar had aangeklopt en het licht weer alle donkere hoekjes kon bereiken. Alles moest schoongemaakt en gelucht na de lange donkere maanden. Alle kruimels die in de loop der tijd overal waren blijven liggen, en alle oude meel en meelspijzen moesten heel secuur worden verzameld en verbrand. Behalve een godsdienstige had dat natuurlijk ook een hygiënische achtergrond.
Wie weleens z.g. broodkevertjes in zijn kast heeft gehad begrijpt dit wel. En dat zijn dan nog onschuldige beestjes.
Denk ik.
Na die grote schoonmaak kon men met een gerust geweten feestvieren en de lente en zomer tegemoetgaan.
Zelf heb ik geen behoefte aan een grote schoonmaak, maar wèl ben ik vandaag mijn boekenkasten en mijn muziek gaan opruimen. En ik moet zeggen: ze mogen weer gezien worden. Het is weer overzichtelijk.
Straks krijg ik weer visite en dan hoef ik me niet te schamen en kan ik weer van alles terugvinden, wat heel bijzonder voor mij is. ;-)

Gisteren heb ik wèl geprofiteerd van het zonlicht buiten. En heb ik mijn schoenen aan- en mijn rugzak òmgedaan en ben gaan lopen. Voor de verandering ‘-) richting Dappermarkt. Stukje met de tram, ja natuurlijk.
Ditmaal niet naar de Turkse super, maar doorgelopen. Even wat noodzakelijke dingetjes bij de Etos, en toen de markt op. Eigenlijk alleen een fleece poncho in een mooie gedekte kleur, gekocht. Om bij je te hebben, op kille avonden. Chique en warm. Maar ook als het net te warm lijkt voor een mantel en het kouder wordt dan je dacht…..
En ook wat ansichtkaarten gekocht die ik nodig had.
Toen ik uitgekeken was op de markt ben ik een zijstraat ingegaan op weg naar terug. En stond toen voor de verrassing van de week. Een van buiten klein winkeltje dat binnen duizenden tweedehands boeken, tijdschriften, stripboeken, bevatte. Voor het etalageraam lagen ook stapels boeken en stripboeken, en daar kon ik niet aan voorbijgaan. Dus moést ik wel naar binnen. Sjonge, je moet beslist eens gaan kijken in de Commelinstraat, kijk maar op Google waar die ligt. Leeshal-Oost heet de winkel. Vlak bij de Dappermarkt ja. Even voorbij het Dappertje, een café-restaurant, waar ik op het terras een lekkere vegetarische groentensoep had gegeten.
Natuurlijk kwam ik met een stapeltje boeken buiten. Wat dacht je dàn? En dan wel boeken waarmee ik wat kan hè.. Over taalgebruik en waar veel van onze woorden vandaan komen of wat de oorsprong van bepaalde uitdrukkingen is. Leuk hoor.
Ik word wel heel moe van dat zwerven maar het is voor mij even noodzakelijk als de avondmaaltijd die daarop volgt. Hoofd leeg en benen zwaar.

Naar het ziekenhuis ga ik morgen weer, daar komt, door de visite die tegen de avond komt, vandaag niets meer van.
Komende week komt mijn tuinvrouw weer. Om de zomerbolletjes in de grond te zetten.

Ik heb tijdelijk ander kattenzand moeten gebruiken, omdat ik zònder zat en de leverancier volgende week pas kan komen.
Mijn bijzondere katje pikte dat niet. En heeft een plekje in mijn toch al mini-tuintje ingepikt. Nu heb ik haar bak maar buiten gezet met krantensnippers erin in plaats van die houtkorrels……. Maar ze loopt er omheen en gebruikt mijn tuintje toch.
Op één of andere manier moet ik haar dat afleren zodra het goede kattenzand er weer is. Het kattenluik afsluiten? Daar gaat ze dan desnoods met haar hele gewicht(je) tegenaan en dan gedraagt ze zich als een (mini)stier, om naar buiten te kunnen. Probeer bij dat geweld maar eens te slapen ’s nachts. Peper strooien? Heb ik al gedaan, schuift ze netjes opzij.
Koffiedik? Idem dito…
Nouja, we zien wel hoe we dit oplossen. Tenslotte is ze ooit een zwerfkatje geweest en heeft ze die gewoonten van oudsher gehad. Ze voelt zich er ook duidelijk niet schuldig onder dat ze mijn voorjaarsbolletjes aan het vernielen is…
Maar leuk vind ik het niet nee.