De volgende dag alweer...

Als ik om zeven uur het hondje van Buurman uitlaat is de gehele gracht op deze zaterdagmorgen nog in diepe rust. Ik kom geen hond, laat staan een baasje, tegen. Het is koud en het vriest. Hier en daar liggen nog hardgevroren klodders sneeuw, de ‘blauwe maan’ staat op zo'n hoogte aan de nog nachtelijke hemel dat hij heel erg groot lijkt te zijn en heeft alleen gezelschap van de Morgenster.
De gracht is voor het eerst dichtgevroren. En ligt er dof berustend bij. Klotst niet gezellig als we langslopen. Zelfs de vroege waterhoen laat zich niet horen. Hondje scharrelt langs alle paaltjes en aan de overkant worden alle bomen besnuffeld en hier en daar laat hij wat achter. Hondje heeft geen last van de kou. Ook niet van sneeuw of nattigheid. Zijn worstenlijfje heeft een flinke speklaag en een behoorlijke beharing.
Hij heeft wel veel last van knallen. Zoals iedereen. Gisteravond gingen bij een studentenflat nog wat late klappers af en hij wist niet hoe hard hij me mee naar huis moest trekken. Geen oog meer voor paaltjes of bomen… Achterin de tuin hebben we de rest van zijn behoeften achtergelaten.

En zo begon de zaterdag, de 2e januari 2010.
Ik heb hondje binnengelaten, hem een snoepje, schoon water en een brok gegeven, hem in zijn mand naast het bed van de baas weer ondergestopt (jawel)… en ben naar mijn eigen huis gegaan. De verwarming had ik tevoren hoger gezet, zodat het huis lekker warm is.

Gisteren was een ongelooflijk saaie dag. Dat zal het voor de meeste mensen wel zijn, maar je moet het maar willen toegeven. Het ene kwart van de mens bezoekt het andere kwart, of telefoneert om elkaar een goed nieuw jaar te wensen. Zo ook hier.
Voor mij komt de nieuwjaarsvisite vandaag naar mijn huisje. Dochterlief en een oude vriend van haar/ons komt dan op bezoek. Dus niet meer terug in het warme nestje, maar stoer meteen onder de douche… eerst nog maar wat mails beantwoorden…
---
Inmiddels is er even tijd om ‘bij te schrijven’. We hebben de koffie en de soep achter de kiezen en zij zijn nu even de stad in een paar uur samen te zijn en om o.a. nieuwe lampjes voor me te kopen. Mijn halogeenlampjes voor het toetsenbord van de computer hebben het gisteravond begeven. Een harde knal en ik zat met een kortsluiting in het pikkeduister Nee, verder was er geen schade. Gelukkig wist ik wat te doen en raakte niet in paniek. Maar heb alleen de hoofdschakelaar in de meterkast omgezet.

Nadat ze terugwaren en de nieuwe lampjes weer functioneerden kreeg ik twee verrassingen. De lampjes waren een cadeautje en wat nog meer was, ik werd uitgenodigd mee te gaan eten bij ‘mijn’ Chinese restaurant.
Het werd een gezellig avondje en dochter en vriend zijn daarna op huis aangegaan. Zojuist werd ik gebeld dat beiden veilig thuisgekomen waren. Zij het dat de ander nog een aantal kilometertjes met de auto verderop moest.

Inmiddels is hondje ook uitgelaten en ben ik zelf toe aan een hele lange winterslaap. Ik denk dat ik daar maar een beginnetje mee maak nu de voorspellingen heel erg winters worden.
Dus dit stukje beëindig ik maar weer.