Een beetje mijmeren

Het is echt een dag om weer eens wat op te schrijven. Buiten is het nog steeds witzwart. Er lag vanmorgen weer een vers wit laagje. De temperatuur is ondanks de beloften van www.weerdirect.nl enkele graden onder nul. Althans volgens mijn buitenthermometer. Een stevig westenwindje, ondanks de kaart van weerdirect die zuidenwind en 5 graden boven nul beloofde….
Maar we blijven hopen op morgen… Aanlokkelijk ziet het er buiten niet uit. Op mijn cd-speler Duitse liedjes zoals Marlene Dietrich en andere oude liedjes… Mackie Messer, Vorwärts und nicht vergessen (het Solidariteits-lied) en dergelijke. Heb er bij tijden veel zin in. In deze muziek dan… Mijn hoofd zingt het mee, want het meeste is wel bekend. En dan wordt je stemming ook vanzelf anders. Het is DE manier om over de grauwheid die van binnen gaat zitten, heen te komen. Voor mijzelf tenminste. Morgen zing ik van binnen misschien weer mee met Bach of Beethoven.

Zonder reclame te willen maken wil ik wel zeggen dat Vic van de Reijt een paar mooie verzamelingen bijeen gebracht heeft. Duitse, Franse en andere liedjes, die je blijft draaien. In plaats van ze eenmalig aan te horen en dan niet meer te bekijken.

Gisteren was het weer schoonmaakdag hier. Mijn nieuwe hulpe Judith doet haar best moet ik zeggen. We kunnen er weer even tegen. En gisteravond had ik visite uit het oosten van het land. Een jongeman die een advertentie had geplaatst dat hij klassieke, oude lp’s spaarde (al 14 jaar, dan mag je toch een echte verzamelaar heten, zoals op zijn visitekaartje staat) Eigenlijk wil hij alleen in de vijftiger en zestiger jaren geperste exemplaren. Aan de telefoon merkte ik wel dat ik van hem niets te vrezen zou hebben als hij kwam, maar tot een afspraak kwam het niet. Onverwacht bezoek heb ik niet zó graag, maar als het niet anders kan…
Dus toen hij belde dat hij tòch in het Westen ;-) moest zijn hebben we er maar meteen dat bezoek ingepland. En zowaar, bij de oude lp’s die ik nooit meer draai zat nog wat van zijn gading... We hebben nog gezellig zitten kletsen…
Met die Duitse liedjes op had ik bijna ‘geplaudert’ geschreven. ;-)

Verder vergaat de tijd in het zoeken naar gevraagde adressen, url’s op internet. Waarbij ik vanzelf verder ga met zoeken naar dingen die ik daarbij ook interessant vindt. Gisteren dus ook niet naar buiten geweest. Behalve hondje uitlaten natuurlijk. En veel aan de computer gezeten.

Gisteravond viel door het verzetten van de stapel lp’s ook een doos met dvd’s achter de computertafel. Toen ik er eindelijk toe kwam die op te rapen viel me een dvd in handen die het laatste congres en mijn laatste aanwezigheid bij het Landelijk WAO Beraad in foto’s in beeld bracht.
Er kwam veel verdriet boven, ook omdat ik veel oude vrienden zag die er niet meer zijn… Bennie, Loe, Joop, en nog veel meer mensen. Allemaal WAO-ers die niet oud geworden zijn. Zieke mensen, die zich stuk voor stuk gestraft voelden daarvoor.
Wat heb ik met veel liefde en inzet gewerkt in die beweging. En veel geleerd in die tijd.
Maar ook daarna ging het leven verder. En met evenveel plezier en inzet heb ik ook andere dingen gedaan na die tijd.
Maar alles is tijdelijk. Nu ben ik oud en mag ik toch terugkijken op een leven dat ondanks veel narigheid en tegenslag heel nuttig en vruchtbaar is geweest.
Eigenlijk zou ik, zoals ik van de week las, net als andere gepensioneerden, gelukkig moeten zijn met een boek en de televisie, maar zo zit Erica niet in elkaar. Nouja, zo lang het nog kan…