Grijs maar veelbelovend en nieuwe moed gevend..

Grijs en veelbelovend.
En nieuwe moed gevend vooral…
Vandaag wil ik toch even vertellen dat de eerste sneeuwklokjes de strijd gewonnen hebben. Tussen de houten tegels in mijn minituintje steken ze de kopjes op… om ze meteen te laten hangen als klokjes die de lente willen aankondigen. Het is een wonder, elk jaar weer. Het ene moment betwijfel je of er nog zoiets als lente zal komen, nergens een sprietje te zien. En een dag later houd je van verrassing even de adem in. Daar zijn ze, de voorlopers van de narcissen, de hyacinten en de (koude) tulpen. Zomaar, onaangekondigd. De sneeuw is verdwenen en maakt plaats voor vruchtbare regen, het ijs in de bakken buiten is ook bijna helemaal gesmolten en kan dan weer als regenwater voor de planten gebruikt worden. Een mens krijgt weer moed om te leven…… ikzelf althans.
Morgen ga ik naar de Nieuwmarkt, het Chinese Nieuwjaar meevieren. Waar wij in Nederland van oudsher oliebollen en snert eten op zo’n dag doen de Chinezen dat anders. Ik probeer een stukje over te nemen, te kopiëren en plakken dus, uit de voorlichting die daarover bestaat:

…Wat het eten betreft is het traditie om in familieverband te eten. Daar worden vaak dingen gegeten dat veel lijkt op geluk en voorspoed. Zoals mini loempias omdat ze op goudstaven lijken of mosselen/oesters vanwege de vorm van goud/zilverklompen. Of omdat de naam van het gerecht in klank op dezelfde manier wordt uitgesproken als gelukwensen (homonymen). Op nieuwjaar wordt verse sla gegeten vanwege de naam dat klinkt als “geluk” of een gestoomde vis omdat vis in het Chinees ook “voorspoed” betekent. Als zoet wordt vaak sticky rice cookies gegeten, een koekje dat geofferd wordt aan de keukengod. Die gaat 1 keer per jaar naar de hemelse god om verslag over het huishouden te doen. En met een zoete kleverige koek in de mond zal de keukengod niet veel kwaads over jouw gezin kunnen vertellen.
Kortom veel bijgeloof die ook nog per streek en zelfs per familie kan verschillen…..
(Foutjes in de spelling heb ik maar laten zitten, dat maakt het origineler)

Enfin, wie het interesseert kijkt maar even op http://cova2.etalview.nl/

En nu ga ik even boodschappen doen, het is al half twee geweest…

Het duurde nog ruim twee uur voor ik de deur uit kon gaan. Maar toch, even er uit geweest. En wat boodschapjes gehaald bij Hema en V&D en later ook bij Appie. Maar de conditie is zo verschrikkelijk achteruitgegaan de afgelopen maanden dat van hondje uitlaten niets meer terechtkwam. Dat heeft Buurman zelf moeten doen. Ach, hij zal er toch weer aan moeten wennen t.z.t. hè… Doodmoe ben ik thuisgekomen en de eerste uren is er van voornemens niets terechtgekomen. Gelukkig had ik nog een hap macaroni klaarstaan, dus gegeten is er wel.
Maar ik ben heel blij toch gegaan te zijn. En heb ter ere van de eerste sneeuwklokjes ter afsluiting van de middag lekker bij de Hema gezondigd met een vanille-ijskoffie op het binnenterras.