Onder andere Beestachtigheden.

Er zijn weer een paar dagen verstreken en de warmte van de zuidenwind heeft plaats gemaakt voor een koude Oost-noordoosterwind. De hemel is af en toe felblauw, anders dan het hemelsblauw dat we bij een zoele zuidenwind gewend zijn. Maar vanmorgen was het hier weer vertrouwd grijs en nat. Dat moet je dan maar zien als een groeizaam weertje. Ik draag mijn winterjas weer in elk geval. En de zomerkleertjes hangen dan wel klaar maar ik draag die lievelingstruien toch nog maar een poosje.


Na een relatief rustig weekend was de week tot nu wel druk te noemen. Maandag was mijn hulp niet gekomen vanwege 2e paasdag en ben ik druk met huishouden geweest. Op mijn eigen manier, die nogal verschilt van die van een professionele hulpe.
Ook kwam mijn goede vriend en stiefbroer Henk me ophalen om naar de plantjesdag van de Praxis te gaan. Daar hebben we dus een hoop viooltjes en ander eenjarig grut weggehaald, die de volgende dag door mijn fijne tuinvrouw Petra zijn verwerkt.

Ik heb me druk gemaakt over ‘Rome’ de totale onverschilligheid die het Vaticaan tentoonspreidde in haar uitingen. Dat mannenwereldje heeft zichzelf blijkbaar opgewerkt naar een complotdenken tegen de R.K. Kerk, in plaats van naar een invoelen met de mensen die nu pas naar buiten durven komen met wat ze hebben meegemaakt in de 50-er en 60-er jaren.
En vaak ook in de 70-jaren, inderdaad. Empathie is een vreemd woord. Het begrip ‘empathisch denken’ kwam niet in hun woordenboek voor. Verder wil ik er niet meer over praten. Schluss. We zien wel of er wat gebeurt vanuit Rome. Ik ben niet Katholiek, nee. Maar dat heeft er niets mee te maken.

Dinsdag kregen mijn voeten weer een grote beurt bij mijn pedicure. Dan loop ik weer even op wolkjes ja.
Mijn tuinvrouw is die middag gekomen en heeft de hele wintertroep in mijn minituintje opgeruimd. Drie vuilniszakken met dode planten en oude potten met aarde. De plantjes van de Praxis zijn mooi in de bakken gezet, het is dus weer een beetje tuinig bij mij achter...


En ’s middags visite. J. had een film gemaakt tijdens en van zijn vakantie in Engeland en die wilden we samen bekijken. Hij had er een mooi muziekje onder gezet ook. Maar na een klein uurtje werd het scherm zwart. Pikzwart. De computer viel uit en was niet meer aan de praat te krijgen. In paniek mijn duizenddingenhelper en sysop Freek gebeld, die meteen klaarstond om vanuit Diemen hierheen te komen. En hij nam maar meteen een nieuwe voeding en een dubbelgrote videocard voor de computer mee. J. moest inmiddels weg en Freek was wel een uur bezig met die onwillige computer van me. De voeding was gelukkig in orde….. maar de videocard moest vernieuwd worden. Die was, zoals we hier zeggen, helemaal naar de ratsmodee. ‘Een kleinigheid gelukkig’, zei J. toen ik hem het resultaat meldde… Nou nee, bepaald niet. Maar zodra er wat geld binnenkomt krijgt Freek het dubbel en dwars betaald hoor.
Alsof dat niet genoeg was belde, zoals beloofd, mijn huisarts. Mijn ogen doen een beetje moeilijk en ik heb dus ‘droge ogen’. De druppeltjes die ik had doen niet genoeg en nu heb ik dus een tubetje gekregen en een verwijzing naar de oogarts. Tenslotte werkt er maar één oog. Het andere is al sinds mijn vroege jeugd onwillig. En ik heb diabetes dus dat geeft een extra risico voor de ogen. Kun je beter onder controle blijven toch? Fijne dokter heb ik. Ik ben blij met haar. Wil ik wel even gezegd hebben. ;-))
Maar goed, het betekende dat toen Freek klaar was hij me ook nog naar de dokterspraktijk bracht. Ik kon de papieren meteen meenemen en ben nog een stukje gaan lopen, de spanning van de dag eruit halen…
Daar kwam ik in de Camperstraat langs de kringloopwinkel en mijn naam is Erica, dus doorlopen was er niet bij. Binnen weer even lopen schuimen en een paar leuke boekjes op de kop getikt. O.a. een schattig elvenboek voor de kleindochter van Betty. ;-) Maar ook ‘Beestachtigheden van Trijntje Fop, (pseudoniem voor Kees Stip dacht ik)… Wie herinnert zich niet het Beestenkwartet van Peter Vos met zijn Klavierleeuw en zijn Schijtlijster…
Dit boekje is een klein juweeltje niet helemaal in die stijl, maar het deed me er wel aan denken.
En dus nog wat van die luchtigheden.
Daarna maar zo vlug als me mogelijk was weer naar de tram, want ik wilde ook nog naar de apotheek. Maar dat was een wensdroom. Want de apotheek was al gesloten. Ik kon na het uitstappen aan de overkant dus meteen weer instappen. En zó moe dat er die avond verder weinig uit mijn handen gekomen is.

En vandaag dus met Betty naar het Joods Historisch Museum, waar een prachtige schilderijententoonstelling was. In dat museum is nog veel meer te zien en je kunt er uren doorbrengen. Echt niet alleen schilderijen, maar de Joodse Historie in Nederland komt daar prachtig aan bod. Jammer genoeg had ik wat tegenslag door last van dat heupje en dat bovenbeen van me, dus moest de stok mee en werden we van de ene lift naar de andere gebracht. Want de beveiliging is er uitermate groot. Eigen is dat heel verdrietig, dat dat in Nederland anno 2010 nodig is, maar het is nou eenmaal zo. Nog een kleine tegenslag was mijn bad hairday….. En ik hield dus mijn hoedje maar op de hele middag. Het café was afgehuurd voor een boekpresentatie ( ik kwam er niet achter welk boek en welke schrijfster), maar een hoekje van het museumcafé hebben we toch ingepikt voor een (door het bovenstaande) gratis kopje thee. Ik moet toen mijn jas even hebben uitgedaan…… en toen we het museum wilden verlaten miste ik hem, want buiten was het koud. Betty is het hele museum weer doorgelopen en gelukkig kwam ze toch met mijn mantel terug.
Vanavond weer, zoals gewoonlijk, druk geweest met emails en doorsturen van emails, maar dat hoort erbij. Leuk was wel, dat de plannen voor het opnieuw aanbrengen van de gevelfries met de naam van ons huis, nu vaste vormen krijgt. Maar daar vertel ik later wel over.
Het is nu kwart over twaalf…de tijdsaanduiding op mijn weblog klopt voor geen hout, maar ik weet niet hoe dat goed te krijgen.
Erica gaat slapen, Erica is moe, Erica doet allebei haar oogjes toe. Jawel hoor, ik ken het avondgebedje van vroeger nog.