En nog een keer...

Vanmiddag had ik een mevrouw van het CAK aan de lijn. Zij was een van de mensen daar die mijn blog gevonden en gelezen had en ze bood namens het CAK heel beleefd excuses aan. Het geld was inderdaad de 10e september gestort, zei ze en ze begreep niet waarom het nog steeds niet op mijn rekening stond. Daar ging ze nu achteraan. En ze zou ook de Ombudsman bellen om een en ander uit te leggen.
Ze begreep ten volle hoe beroerd het voor me moest zijn, zei ze. En bood nogmaals excuses aan.
Ik wachtte af, ze zou meteen terugbellen als ze uitgezocht had hoe het kon gebeuren dat ik mijn geld nog steeds niet teruggekregen had. Blijkbaar iemand van een klachtencomité...

Later heeft deze mevrouw teruggebeld. Ze ging ervan uit dat het geld vrijdag echt teruggestort moest zijn en ze belt me dan rond 11 uur nog eens. Ze legde me ook nog eens uit hoe het komt dat dit bedrijf zo ongelooflijk log is.
Een kilo met de hand te bewerken brooddeeg... zucht. Ik ben daar niet jong en sterk genoeg meer voor.

De post is inmiddels ook geweest. Met de tweede brief al van de Ombudsman. Ik kan niet anders zeggen dan dat de Ombudsman wel goed en snel werkt
Men kent daar deze structurele problemen bij het CAK en inderdaad is daar een speciale afdeling voor klachten. Een team klachtbehandelaars. Er is regelmatig overleg met het CAK en met het ministerie en men houdt een en ander nauwlettend in de gaten.
Klachten zoals de mijne zijn voor de Ombudsman belangrijke signalen over het functioneren van het CAK en ook in dat opzicht is mijn klacht van groot belang.
Schrijft de Nationale Ombudsman.

Ik heb er dus geen spijt van dit zo gedaan te hebben en hoop dat mijn geld inderdaad voor vrijdag terug is.
Dan heeft het er wel een hele week over gedaan, want de 10e was verleden week vrijdag. Als ik zelf betaal staat het metéén op de andere rekening. En door het gebruik van tannummers kan het ook niet meer teruggeboekt worden.
Die hoeft het CAK niet te gebruiken nee.
Hulde wel voor de Ombudsman, vind ik.
Ik heb nog even de rente genoemd die ik zelf moet betalen nu, maar daar ging die mevrouw natuurlijk niet op in. ;-))
Kon ze ook niet doen.

Tot zover het CAK. Ik hoop dat de ellende nu snel voorbij is. En dat ik niet meer bang hoef te zijn mijn eigen verplichtingen niet op tijd te kunnen nakomen.