Wat fijn toch als alles goed gaat.

Vandaag dus een herhaling van zetten van gisteren beleefd.
De computer... Neef Freek is er zelfs bijgekomen. Ik kon niet meer mailen. En deze onbetaalbare mens komt altijd als je hem nodig hebt. Dat hoef je nooit twee keer te vragen. Gisteravond heeft hij ruim twee uur, misschien zelfs langer, zitten zoeken naar de oorzaak van het computerfalen. Na heel veel opruimen merkte ik dat ik daarna wel via de webmail kon werken, maar natuurlijk geen groepswerk en alleen in antwoord op... Vanmiddag was Freek hier weer een paar uur bezig tot opééns de zon opging. Hij had het euvel gevonden en kon de narigheid ongedaan maken. Ik probeer het heel voorzichtig te begrijpen en in mijn eigen woorden te vangen:
In al die jaren waren de emails van tijd tot tijd natuurlijk wel verwijderd... maar nooit gewist. (Wist ik veel...ik wist niks.) En nu zat er in local settings in het register, als ik het goed begrepen heb, voor 2,2 gigabyte aan mails verborgen en opgesloten. En ik mag niet in het register komen... dat is voor deze vrouw veel te ingewikkeld en dus te gevaarlijk voor de computer. Ik heb, zeg ik weleens, het technisch inzicht van een aapje. Dat kijkt hoe een ander het doet en het haar leert, zodat ze het kan nadoen. Maar nooit zal begrijpen hoe en waarom het zo werkt... ;-)
Die verstopte mails zijn nu verwijderd en er is een paar keer gedefragmenteerd.... en nu loopt alles weer als een zonnetje. Dank zij die kei van een neef van me.

Poeh, wat is een mens toch ongelukkig geworden zonder computer. Het is voor mij en zoveel anderen het verschil tussen achter het scherm met iedereen en alles in contact blijven, blijven leren en met anderen leven - of eenzaam achter de geraniums door de ramen naar buiten blijven kijken hoe het leven aan je voorbij gaat, zonder daar deel aan te hebben. Ik begreep de koningin dan ook niet in haar toespraak... maar zij zal geen mailgroepen en -vrienden hebben.
Gelukkig dat ik het vertrouwen in Freeks' kunde geen moment verloren heb en zeker was dat het wel weer goed zou komen... Het kwàm ook weer goed. ;-)

En gisteren heb ik ook weer voor het eerst uitgebreid boodschappen gedaan. Al die weken zo voorzichtig leven is ook weleens goed.Achteraf kun je weer dankbaar zijn met wat je hebt. Nu kon ik weer vlees kopen en fruit en andere versigheden. En de andere voorraad weer aanvullen die flink geslonken was. Vanavond dan ook al het vlees gebraden om dat in pakketjes in de diepvries te bewaren. En natuurlijk spullen voor verse moeders' soep. Ga ik van de week weer maken. Er heerst weer griep en soep is een prima geneesmiddel en voorbehoedmiddel...

Wat is het toch fijn en om dankbaar voor te zijn als alles weer goed loopt. Weer uitgebreid met dochterlief te kunnen plaudern, weer wat geld in de portemonnaie hebben, de computer weer helemaal op orde....
Ik ben een blij mens.