zaterdag 18 december 2010

donkere dagen voor Kerstmis.

In het doodswitte licht van deze zaterdagmorgen probeer ik weer een dag binnenshuis door te brengen. Zonder depressief te worden, omdat de sneeuw te hoog ligt en de straten te glad zijn.
Het zicht naar de overkant is grotendeels weggenomen, zelfs het rozenhek zit dichtgesneeuwd. De takken van de bomen lijken een ondraaglijke last te dragen, de huizen aan de overkant, met hun beige kozijnen en balkons, zijn amper zichtbaar. De hemel is wit tot grijs.

I am living in a white satin coffin en het ziet er niet naar uit dat ik er snel uit kan.
Natuurlijk mag ik weer niet mopperen. Want ik heb warmte om me heen en genoeg te eten in huis.

En een schat van een dochter die op dat moment belde dat ze bij de tram stond te wachten en op weg was naar me toe. Dat alleen al gaf de nodige energie.
Weer veel gekletst en lekker zelfgebakken frietjes gegeten met toffeepudding als toetje. Allemaal heel ongezond maar lekker. . .
Zo’n paar uurtjes samen haalt je net uit een dreigende depressieve stemming.

En vanavond laat naar Zembla gekeken. De rebellen van WikiLeaks. Hevig onder de indruk. Ik denk en hoop dat hier een opening uit de hel van oorlog is gemaakt die wereldvrede echt mogelijk maakt. Zembla heeft van mij een groot compliment verdiend voor deze uitzending. En ik hoop ook dat andere landen dit programma overnemen. Hoewel ik begrepen heb dat andere landen een soortgelijk programma gemaakt en uitgezonden hebben.
In elk geval, ik heb een compliment in die woorden gestuurd naar de redactie.

Gisteren was ook zo’n dooie dag. Doods wit buiten en doods van binnen. Ik ben blij met de vriendjes en vriendinnetjes van de mailgroepen, dat houdt je levend ondanks de doodsheid. Het buitengebeuren voelt aan als de binnenkant van een oude schedel. Je kijkt door lege oogholtes naar een doodswitte buitenkant. Brr. Wat een vergelijking…

Femke Halsema heeft gisteren afscheid genomen van het politieke toneel.
Behalve een goede en goed gemotiveerde politica was ze ook een kleurige figuur in de grauwheid van de Tweede Kamermannen. Gelukkig wist ze dat ze een mooie vrouw was ook en ze wist er ook, als het nodig was, goed gebruik van te maken. ;-)))) Ik hoop dat het haar goed zal gaan en dat we haar ooit terug mogen zien.

Mijn emotie in het eerdere blogje over de oorlog die de PVV wilde met Iran is gelukkig overbodig gebleken. Kortenoef van de PVV kreeg het hele land over zich heen en de PVV wist niet hoe snel ze haar woorden moest terugtrekken. Op een PVVmanier dus. Dat wij het verkeerd begrepen zouden hebben….dat het niet zo bedoeld was dat we een oorlog met Iran moesten beginnen…. Hopelijk gaan bij die ‘ anderhalf miljoen’ Nederlanders die op die beweging gestemd hebben, nog een keer de ogen open… Zouden veel van die mensen de inhoud van het Groot Dictee begrepen hebben? ;-)

Dan is er de narigheid rond kindermisbruik met als middelpunt Robert M.
Het is net een droge spons, die eenmaal ondergedompeld in publiciteit, steeds groter wordt terwijl uit alle openingen smerigheid en vuil druipt.
Ik griezel ervan en wil er eigenlijk ook verder niets over schrijven. Alleen dat het zwarte humor moet zijn dat juist Nijntje heeft geleid tot de onthullingen.

Zucht…. Zo gaan we nog een paar dagen door met kijken of de sneeuw smelt en de straten (en vooral de bruggen) weer begaanbaar zullen worden. Het is bepaald niet gezond om binnen te hangen, maar naar buiten gaan is nu gevaarlijker. Denk ik.
In ieder geval, ik wens mij en alle andere mensen die er last van hebben, veel sterkte. ;-)))