Hoofddoekjes en meer.

Hoofddoekjes in wat voor vorm ook vormen een belangrijk onderwerp in deze verkiezingen.
Waar hebben we het in g'dsnaam over... Zijn er geen belangrijker zaken om je druk over te maken?
' Ze' zeggen dat het gaat tegen islamisering van ons land. 'Ze' zeggen dus ook dat het dragen van een hoofddoekje islamisering zou tegengaan. 'Ze' zeggen dat een hoofddoek vrouwen discrimineert. Moslimvrouwen zouden algemeen gedwongen worden hoofddoeken te dragen en daar zijn ' ze' tegen. Veel van die 'ze' hebben misschien nooit een moslimvrouw gesproken, maar toch zijn 'ze' overtuigd van hun gelijk.
Maar een hoofddoekje, of een hoofddoek of een keppel of muts of gekke hoed is alleen de uiting van de godsdienst die iemand aanhangt. En de hoofddoek is tegenwoordig vaak een geuzenteken. Een teken, niet alleen van vroomheid en van het behoren tot een bepaalde godsdienst of van een cultuur (zoals de andere hoofddeksels), maar van ' en ik draag wat ik wil want het is mijn hoofd en mijn godsdienst'. Inderdaad, ook mijn hoofd is altijd bedekt. Hetzij met een petje, een hoedje of een muts. Omdat ik dat zelf wil. Toevallig ben ik niet godsdienstig. Maar was ik dat wel dan zou ik me ook niet in de luren laten leggen door de wil van de leider van een beweging. Dat is ook niet mijn aard. Daarin lijk ik op mijn ouders zaliger. Er zijn toch veel belangrijker zaken?
Maar erger dan alleen het proberen om deze zaak tot een ' hoofdzaak' van beleid te maken is de gedachte erachter.
Ik heb er al eerder over geschreven. Het is en blijft een flagrante aantasting van artikel 1 van onze Grondwet. Daardoor is het ook een aanval op de in de Grondwet gegarandeerde vrijheid van godsdienst en de uiting ervan in kleding of gewoonte. Het is, in combinatie van deze in belang gegroeide beweging, een begin van een einde van de door ons gekende democratie. Ik denk niet dat ik overdrijf. Ik ken mijn vaderlandse geschiedenis. Dat kreeg ik vroeger nog op de scholen waarop ik zat. En ik heb de geschiedenis persoonlijk beleefd. Al mag ik dat zelfs niet fluisteren.
Maar ik ben niet vergeten en zal ook niet vergeten, dat deze groep Artikel 1 van de Grondwet afgeschaft wil zien.

De verkiezingen zijn voorbij. Ik kan nog niet zeggen hoe de definitieve uitslag zal zijn. Maar het weer was zonnig en net zo ijskoud als de plannen van deze regering. Ik kan alleen maar hopen, dat zelfs Frits Bolkestein voor één keer gelijk krijgt als hij zegt dat 'die beweging' een kortstondige komeet zal blijken te zijn. Want 'de beweging' doet voor het eerst mee en staat op flink wat zetels in de prognose en in de eerste uitkomsten.
Maar dit waren verkiezingen voor de Provinciale Staten en dat ben ik nergens tegengekomen. De belangen van de mensen die door de Provinciale Staten werkelijkheid zouden moeten worden heb ik nergens verwoord gezien. Als ik alleen al naar Noord Holland kijk zou bij voorbeeld verbetering van openbaar vervoer een heel belangrijk onderwerp moeten zijn. Het vrachtvervoer over water ook. Dat betekent ook dat het belang van de waterwegen zwaar zou moeten wegen.
Ik noem maar wat.
Maar ik meen me te herinneren dat bij vorige verkiezingen voor Provinciale Staten ook alleen de afrekening van de landelijke regering het zwaarste item was.
Dus nu is het afwachten.... hoe de Provinciale Staten straks, op 23 mei, de Eerste Kamerleden zullen kiezen.

Zoals ik schreef, was het een zonnige, maar ook een ijskoude dag. Toch ben ik naar buiten gegaan. Niet alleen wilde ik, zoals altijd, mijn stem uitbrengen (ik heb nog nooit een keer overgeslagen van mijn democratische recht ook gebruik te maken), maar ook wilde ik mijn oude rugzak, waarvan de banden wat loslaten, hersteld hebben. Die oude rugzak heeft een zakje aan de achterkant, zeg maar, de kant die tegen mijn rug rust. En waarin ik mijn portmonnaie veilig kwijtkan. Ik ben geen andere rugzak tegengekomen die dat ook heeft. Dus elke keer als ik mijn beurs nodig heb is het zoeken achter welke van de vele ritssluitingen van mijn nieuwe rugzak ik die gestopt heb.
Waar verkopen ze nog Bennetti-rugzakken???? Enfin, morgen mag ik mijn rugzak weer komen halen. (was toch echt van plan morgen weer een dagje thuis te blijven).
Bij de Hema heb ik een lekkere beker ijskoffie-vanille genomen met een tosti voor ik weer de reis naar huis ondernam. Maar door de kou was ik na mijn wandeling zo moe geworden dat ik thuisgekomen, weer eens omviel en anderhalf uur sliep voor er genoeg energie was om wat te eten te maken en de mails te beantwoorden.
Maar nu, om 11 uur, ben ik zo fit als een hoentje en kijk en luister de uitslagen van de verkiezingen wel af.