vrijdag 5 augustus 2016

Petten, kinderkolonie..

Ik was aan het surfen op sites van mijn herinnering. En kwam in het Zijper Museum terecht. En van daaruit in de Kinderkolonie Petten. Eén van de heel veel (ingekorte) verhalen is mijn eigen verhaal, maar er staan er nog veel meer op. Zeer opwekkende verhalen. Maar misschien zitten er ook herinneringen voor andere Amsterdamse kindertjes in.
 Mijn eigen stukje hier dateert van 8 februari 2007 (no. 14)  Daar stond eerder een oproep om herinneringen op te halen  aan de Kinderkolonie Petten......... ;-( Geen prettig idee. Ook ik heb alleen vreselijke herinneringen aan die tijd. Ik was er vóór of in het begin de oorlog. Ik denk in 1939-1940. Ik was vier of vijf jaar. Mijn moeder en ik waren met veel moeite en spanningen Oostenrijk ontvlucht na de Anschluss bij Duitsland. Misschien was ik toen niet zó gezond.... Maar men vond het blijkbaar nodig me meteen maar aan mijn moeder te ontnemen en met een groep kleine kinderen naar Petten te sturen. Midden in de winter. Ik vond het er ook vreselijk, er was niks vriendelijks of aardigs of vacantie-achtigs aan en ik werd heel ziek van heimwee. Zo ziek dat ik in het ziekenzaaltje terecht kwam en mijn moeder werd gewaarschuwd. Mijn moeder kwam naar Petten (Hoe?) en moest een lange weg door de bevroren sneeuw lopen om bij de Kolonie (ofwel misschien toen al het z.g. Kleuterhuis) te kunnen komen. Ze kwam na uren aan, met door de hardgevroren bovenlaag van de sneeuw bloedende, opengesneden benen en kapotte kousen. De sneeuw lag hoog die winter. Ze was er zo erg aan toe, dat ze bij mij op het ziekenzaaltje terechtkwam. Omdat ik me van de tijd daarna niks herinner, neem ik aan dat ik later met haar weer terugging naar Amsterdam. Nee, het leven was niet vriendelijk voor haar. In 1942 kwam ze om in Auschwitz. En ik overleefde wel, maar mijn verdere jeugd zat ik, vanwege onderduik, in een ander, even streng en beroerd kindertehuis. In Petten kreeg ik er een voorproefje van...... De trauma's zitten dus heeeel diep... En die raak je niet meer kwijt. Erica van Beek http://www.zijpermuseum.nl/artikel/kleuterh/reacties.html