zo tegen het einde van de dag

Als het werk gedaan is, het eten gegeten is, is er even tijd voor andere gedachten. Mijn huisje is weer schoon, dank zij mijn onbetaalbare Betty. Daar hoef ik me geen zorgen over te maken.
Ik weet niet hoe dat bij anderen is, maar het papier stapelt zich weer op. Veel tijdschriften kunnen na lezing naar anderen, o.a. naar Jessica, maar daarnaast blijven er nog zoveel liggen.Weggooien is de uiterste optie, en dat doe ik niet snel genoeg. Dus dat stapelt zich maar op.
Ik heb een prachtige hangmappenbak, maar de meeste officiële papieren daarin dateren van wel 10 jaar geleden. Wie is er in staat om zijn/haar papiertroep zo uit te ruimen dat je niet na tien velletjes in wanhoop de boel maar weer teruggooit, omdat je gek wordt van al die papiertroep... Zo vergaat het mij tenminste. Met als gevolg dat er buiten die hangmappenbak, overal stapels papieren liggen om door te struinen en op te ruimen. Hellup..., denk ik weleens als ik daar tegenaanloop op zoek naar één bepaald papier, dat dan natuurlijk niet is tevoorschijn te halen.
Wat dat betreft denk ik wel: leve het internetbankieren, elke rekening die binnenkomt wordt nu meteen betaald, maar waar laat ik die betaalde rekeningen nou weer...?! Dus dat wordt dan weer een nieuw stapeltje.
En kom me nou niet aan met goede raad, want dat werkt niet. Gelukkig hebben we van de belangrijkste dingen die we moeten bewaren, ook mooie kaartjes ofwel pasjes of zoiets. En die passen wel in een pasjesportefeuille. Bijna allemaal.Want ook dàt ding puilt zo langzamerhand uit. En past niet meer in een handtasje, alleen nog in mijn rugzak. Nounou, iétsje overdreven, maar toch.. We dachten met de komst van de computer minder met papierwerk te maken te hebben.. Daar zijn we mooi op teruggekomen hè?! Ik denk dat ik al dat papier maar in verhuisdozen stop. Op mijn leeftijd komt er, kan ik zeggen ooit een einde aan, en dan hoeven ze alleen nog die verhuisdozen weg te doen.