Warm hè?

Ja, en het wordt nog warmer.
Nee, ik heb er zelf geen last van gehad. Ben lekker binnen bezig geweest.

De fysiotherapeut die me gisteren onder handen heeft genomen heeft goed werk verricht. Mijn rugpijn is weg, alleen de gekwetste beenspieren en de knie moeten weer goed worden. Ik had geen verslag uitgebracht, zag ik, van dat bezoek aan de manueel therapeut.
Wel, ik moet wel even vertellen dat ik een aantal jaren geleden een lelijke val gemaakt heb, waarbij mijn neus brak, en het ‘telefoonbotje’ in mijn elleboog afbrak en in mijn arm aan de zwerf ging.
Kennelijk zo blij met die vrijheid dat het tot heden nergens is opgedoken. ;-) De val veroorzaakte ook een ‘ontzetting’ van het bekken, dat scheef in mijn lijf ging liggen. Toen alle blauwe plekken verdwenen waren bleef alleen die narigheid voelbaar en ben ik naar dezelfde fysiotherapeut gegaan en die heeft me een enorme douw op dat bekken gegeven terwijl ik plat op mijn buik moest liggen. Het leek even of ik door de grond moest. Het is een bijzonder ‘eng’ gevoel, maar na één keer zat alles weer op zijn plaats.
Datzelfde bekken was nu weer dwars gaan liggen en moest weer met een flinke douw tot de orde geroepen worden.. Leuk was anders, maar ik ben heel blij dat ik gegaan ben, dat zeer zeker. Hij raadde me aan zo nodig de wandelstok (van die val van ‘toen’ overgehouden, te gebruiken. En deed me weer voor hoe dat ook weer moest. Aan de goede kant houden dus.

Ik hoefde de wandelstok gelukkig niet te gebruiken toen ik met mijn huisgenoot ging eten. Bij Happy Corner deze keer. De honger was niet zó groot met deze warmte en de bijbehorende luiheid, dus een licht soepje en een maaltijdloempia was voldoende. Natuurlijk wel een ijsje toe. Eén keer in de week wil ik mezelf even trakteren, de rest van de week magertjes eten, want ik moet wat afvallen. Van mezelf en van de dokter.
Na afloop van de maaltijd lekker op het miniterrasje van Café Eik en Linde nog een koffie gedronken en wat nagenoten in de toen zonloze warmte.
En na verloop van wat tijd maar weer op huis aan. Het is altijd gezellig en ontspannen, zo’n maaltijd met Frans buiten de deur. Een goede gewoonte van zo eens per twee weken (of vaker als het zo uitkomt).

In mijn tuintje bloeien nu alle floxen, in alle kleuren. Nu de avondjasmijn is uitgebloeid, geuren de floxen nu iedereen tegemoet. De Oost-Indische Kers valt dit jaar zwaar tegen, hoewel ze eindelijk eens niet onder de luis zitten. Ik hoop binnenkort weer in staat te zijn een beetje te werken, want door die rug (heb ik soms geklaagd??) is daar de laatste tijd weinig van gekomen.

Vanmiddag wilde ik verder werken aan een stuk dat ik aan het schrijven ben. Nergens in de computer te vinden. Heb me een nieuw hoedje gezocht; gemopperd, in paniek geweest, schietgebedjes afgevuurd….niks. Vanavond bedacht ik opeens dat het op een cd-rom staat, die ik telkens in de puter deed als ik er verder aan wilde werken. Toch ook maar in de computer opslaan, is misschien beter. Dat voorkomt paniekerig doen en dus adrenaline. Ik houd niet van adrenaline. Heb er teveel van gehad in mijn leven.

Als er morgen geen visite komt heb ik morgen weer een vrije dag…

En morgen wordt het ook warm, maar met onweer en buien..
Genieten van de warmte dus, maar wel met de lampen weer aan. Gelukkig zijn het nu daglichtlampen, Kan ik mezelf nog een beetje wijsmaken dat het inderdaad daglicht is…