Even een foutje van gisteren goedmaken: de titel had natuurlijk moeten luiden: Over tot de orde van de dag… Foutje rechtgezet?
Vanmiddag mailde mijn dochter dat ze ‘samen een hap’ wilde doen. Het bleef in het midden of dat hier thuis of buiten de deur zou gebeuren. Haar voorstel, buiten de deur, gaf me niet het goede adres … dus ik stelde mijn favoriete ‘chinees’ voor, Happy Corner.
Maar voordat ze vanuit haar werk bij mij zou zijn moest er wel een en ander hier gebeuren. Ik had deze vrije dag gebruikt om alle achterstallige kranten door te werken, had al een geleend boek klaarliggen waaraan ik nodig moest beginnen. er moest een was worden opgehangen en last but not least, zucht, moest ik een stapel medicijnen gaan ophalen bij de apotheek.
Dat werd dus even doorploeteren, maar toen ze aanbelde was ik dan ook thuis en klaar om haar te ontvangen. Natuurlijk kan ze altijd binnenlopen, maar het liefst wil ik haar ontvangen bij een opgeruimde tafel, waar ruimte is om de theekopjes neer te zetten en andere zaken.;-) Welke moeder geeft daar niét de voorkeur aan hè.
Enfin, we hebben ge-thee-ed en gekletst, daar zijn we nooit klaar mee, en toen het etenstijd was zijn we bij Happy Corner tjaptjoj gaan eten… Met een wijntje. En moeders’, zoals ik de gastvrouw daar altijd noem, gaf ons nog een drankje van het huis. Twee glazen wijn of bier? Na afloop zijn we maar een stukje gaan lopen om dat gevoel van ‘beetje teut zijn’, weer kwijt te raken.
En na de koffie werd het voor ons beiden een verrassing. Want behalve dat de computer letters en woorden bevat, staat er zó veel muziek in dat we de hele verdere avond genoten hebben van alle muziek uit dochters’ kinder- en jongemeisjestijd. Van ‘Down in the Boondocks’ tot Bob Marley…. En wat hebben we genoten. We konden er eigenlijk niet genoeg van krijgen en ik zit nog steeds na te genieten.
Ik zou zeggen, als je ook herinneringen aan muziek van ‘toen’ hebt die niet op de lijsten met emails binnenkomen, ga dan eens kijken op YouTube en voer die zoete en minder zoete herinneringen eens in… Moet je eens kijken wat er bovenkomt.
Bedankt lieve dochter voor alles van vandaag. Daar kan een mens weer een poosje mee vooruit hè…
Ik laat het hier maar bij voor vandaag. Geen literaire honger meer ook.