Vandaag wil ik weer gewoon verder leven

en genieten van de mooie uren, de mooie wolkenluchten en de heerlijke temperaturen hier in de stad.

Er moesten wat boodschapjes gehaald worden in de Reguliersbreestraat, maar eenmaal daar herinnerde ik me dat ik ook naar Etos, en naar Bodyshop, naar Blokker en naar de Slegte moest. ;-)

Dus, hoewel het al veel beter gaat met mijn been en heup, na die boodschapjes, alleen maar de Kalverstraat door, liep ik toch weer te strompelen. Graag gedaan hoor, want ik kwam wel met alles thuis wat ik me had voorgenomen. Behalve het boekje bij de Slegte dat ik zocht. Maar misschien was ik toen al te moe.

Ongelooflijk, zo druk als het was in de Kalverstraat. Heel veel toeristen uit alle delen van Europa, maar ook erg veel Nederlandse jongeren. Wanneer beginnen de eerste open dagen van de Universiteit, weet iemand dat? Want misschien zat de binnenstad wel vol met studenten die voor het eerst het Centrum van Amsterdam frequenteren. Ze moeten toch weten wat daar te koop is, letterlijk en figuurlijk.
Gelukkig nergens agressieve jongelingen, dat is weleens anders.
Wie ik wel tegenkwam, op weg naar de tram, was Daniel Unaputti, de Amsterdamse voorzitter van de Hells’Angels, die daar voorbij reed. Die zag ik voor het eerst in levende lijve…. Wie heeft hem nog meer ooit in levende lijve gezien? ;-)))))))) Mag ik dat niet vragen?
Tja, waarom vertel je zoiets….. omdat ik dat leuk vind om het te schrijven. Nergens anders om.

Boven bij Blokker weten ze, net als bij De Slegte, niet waar de luchtkoeling zit. Wat was het daar warm!!! Ik had het gevoel dat ik net als vroeger, opvliegingen had, zo brak het zweet me uit daar. Arme verkoopsters en verkopers………. Maar buiten was het hier zomer. Ik weet niet hoe dat bij anderen is?


Momenteel staat er een volkorenbroodje met extra havermout te bakken in de bakmachine. Morgen komt mijn dochter lunchen en een extra lekker, zelfgebakken broodje daarbij is dan leuk.

Ik ga nog een keer proberen om dat deurharpje er in te zetten:

Hopelijk gaat het nu wel mee. De vier balletjes hangen dus aan draadjes en precies op de horizontale snaartjes.

Zo, het is weer vrijdag inmiddels. Tijd om een eind aan de avond te maken ook.
Slapen zal niet direct gaan, het broodje staat nog te bakken. Maar dat kan wel in de machine blijven zitten tot morgen. Een goede broodtrommel toch?

En morgen gaan we gewoon weer verder met leven. Ik kan niks veranderen door boos en verdrietig te zijn om wat er in de wereld gebeurt. Soms vergeet ik dat.