Blog zoekgeraakt?

Dat moet wel, want dat ik na zondag niet meer geschreven heb kan ik me niet voorstellen.
Laat ik dan maar van het moment 0, nu dus, naar de tijd daarvoor gaan.

Daar is weersverandering op komst. Kan niet anders. Vandaag weer een bijna energieloze slaapdag gehad. En niet buiten geweest dan om een kaart voor vriend Paulus te posten.

Nee joh, dat kan niet, vanaf uur O beginnen. Want ik moet vertellen dat ik van de week een scootmobieltje heb gekocht. Geen plaatje hier, maar wie het wil zien moet maar inklikken op www.prominentmobiel.nl Het kleinste scootmobieltje is de mijne. Achter vier wieltjes, vóór 1 wieltje. Snel genoeg en heel wendbaar. Ik ben het nog aan het leren, maar vandaag ben ik er toch mee naar buiten geweest. Voor een prijsje om te zoenen.
Niet dat ik zoiets nou meteen echt nodig heb maar hij stáát er toch maar. Voor slechtere tijden. Als de pijnlijke voeten nog pijnlijker worden en de heup verder gaat opspelen…
Ik kan leven met oud worden, maar daar houdt het op hoor.

De vlinderboom heeft het begeven bij de laatste stormachtige buien. Ik hoorde een vreemd geluid, ging kijken, maar zag alleen mijn buurman buiten zijn sigaretje roken. Pas de volgende dag zag ik de schade. We zullen proberen de stam zo te snoeien dat hij nog een kans krijgt. Hij heeft zich gelukkig behoorlijk uitgezaaid dus anders planten we gewoon een nieuwe. De mahonia, een groenblijver met harde stekelijke bladeren, maar heel mooi, is al verplant en dus is er aan de andere kant ook ruimte gekomen. Vrijdag komt, deo volente als het weer ook meewerkt, de tuinvrouw weer. Mijn tuintje moet echt winterklaar gemaakt worden.

De nieuwe computer werkt fantastisch. Alles is terug, dus moet er weer een heleboel verwijderd worden dat nu niet meer nodig is. Alles van de afgelopen jaren moet nu door de molen, bij voorbeeld de mails uit de vroegere mailgroepen. Een paar extra mooie blijven bewaard om ook aan anderen te laten zien. Maar flink wat emailmappen zijn al verwijderd.
Alleen het gedoe met alle verschillende documentenmappen ben ik nog niet te boven. Heeft de tijd hoop ik.
Maandag was het drukte hier met neef en sysop F. en later mijn onvolprezen hulpe. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ik daarna tot weinig in staat was.
Dinsdag was het weer J.dag. Die komt dan lunchen en nog wat gezellig praten en plaatjes of een dvdtje draaien. Dan haal ik verse broodjes bij de bakker en zorg dat de tafel lekker gedekt is en de koffie bruin is.
Laat ik nou het gevoel hebben dat ik dit al verteld heb… dus toch een blogje zoekgeraakt?
Enfin, J. gaat rond 4 uur weer weg. Het is altijd gezellig als hij komt.
Gisteren was het woensdag… wat gebeurde er gisteren…?! Mensen van de Woningbouw hier. Voor het atrium waaraan we wonen. Dat gaat beter geventileerd en lichter worden. En zo waren er nog wat dingetjes te bespreken. Later bij koffie en koek nog nagepraat en het even gezellig gehad met elkaar.
Woensdag naar het postkantoor gegaan en 2/3 van het scootmobieltje betaald, en het daardoor mijn eigendom gemaakt. Het staat in mijn kleine kamer en ik ben er nu al een paar keer mee aan het rijden geweest. Het moet nú eigen worden, want als ik te beroerd ga worden om te lopen, moet het een deel van mezelf zijn.
En als afronding van de middag op het Waterlooplein een zak vol fruit gehaald. Daar staat tegenwoordig ook een rij met stands met levensmiddelen. Wel plezierig ja. Even Jos van de boeken en Cock van een andere stand gedag gaan zeggen, maar voor Japie geen tijd meer gemaakt, want ik wilde ook even langs Appie voor kattenvoer. Dus weer volgeladen de tram naar huis genomen. Oja, als er weer eens iets opgebroken moet worden in de buurt kan het scootmobieltje ook dienst doen……
’s Avonds weer een lang gesprek met dochterlief gehad. November nadert en dan is er altijd minstens een week om de doden te herdenken. Mijn zoon Jacob – moeders weten dat de dood van een kind nóóit voorbijgaat, stierf al in 1986…maar toch. En anderen die ook rond deze tijd gestorven zijn, worden niet vergeten. Er zijn nogal wat ‘jaardagen’ rond deze tijd. Herdenkingsdagen dus. Het gesprek met dochter ging o.a. ook daarover en net als bij mij zitten de tranen dan hoog. Ik heb daar een andere plek voor en kan er hier niet over schrijven.
Gisteren ook even bij de Hortus Botanicus naar binnen gelopen want er moesten wat boekjes worden opgehaald. Daar zat een schattig zwartwit katje zonder noemenswaardige staart. Zo groot als het oortje, denk ik. Afgesneden, afgebeten of zo? Hij/zij/het kwam spontaan naar me toe en we hebben even gebabbeld zoals ik ook met Pika babbel. Ze (denk ik) antwoordde met piepjes en toen ze geen zin meer had liep ze langs me heen om een strategische positie in te nemen op een kruispunt van paden. Misschien kwamen er nog wel meer mensen, wie weet…
Ik wilde wat inlichtingen over een mogelijk laag blijvende cypresboom op de plek van de mahoniastruik. Maar kwam buiten met een tasje met boeken. ;-) Alsof ik nog niet genoeg boeken heb… Nee hoor, om door te geven.

En vandaag, donderdag dus, alleen een rondje door de tuin met de scootmobiel, wat heel goed ging. En verder was het weer een slaapdag. Niet dat ik dan de hele dag slaap, maar dan heb ik geen energie en zóú wel de hele dag kunnen slapen. Het gebeurt af en toe en ik geef dan, als het niet anders meer kan, maar toe. Dan ‘val ik om’ , lukt het gewoon niet meer om overeind te blijven.
En daar ben ik nu ook aan toe. Het is diep in de nacht. Ik ga duiken.