Zomerdagen vol warmte en vrolijk geklede mensen.

Zomeravonden zoals ik ze nog niet eerder zo bewust heb beleefd, warm en geurig.

Het is bijna donker, maar de gordijnen zijn nog niet gesloten. Zojuist heb mijn tuintje en de algemene binnentuin weer gesproeid en ik voel als het ware de dankbaarheid van alles wat daar te bloeien en te groeien staat in de frisheid en de geuren die me tegemoetkomen. Nòg iets om dankbaar voor te zijn. Ik kan het weer ruiken. Door die pollenallergie was dat nog weleens anders, maar de medicatie werkt prima.

Vandaag kreeg ik het verlossende telefoontje van mijn huisarts. Een arts uit duizenden, vind ik. Eindelijk heeft de cardioloog de uitslag (nog steeds alleen maar telefonisch) gegeven. Hij had niét zoals beloofd, maandag gebeld. Maar dinsdag. En dan is zij er niet. Toen heeft hij de gegevens maar aan de assistente gegeven. Ik heb dus een lìchte spierverdikking in een van de hartkamers. Niet zo bijzonder voor iemand van mijn leeftijd en achtergrond en zeker niet voor iemand die een hartinfarct te boven is gekomen. Er is dus niet bepaald iets om benauwd voor te zijn. Waarom het op zo’n rare manier telefonisch gebracht werd en waarom het twee maanden heeft moeten duren voor hij dat (nog steeds niet behoorlijk) kon doorgeven aan de huisartsenpost…. Enfin, ik dien die klacht, in overleg met mijn huisarts, tòch in. Er staat nog steeds niets zwart op wit.

Vandaag dus even met een oude vriend de stad in geweest. Hij moest, voor hij langdurig op vakantie gaat, in Amsterdam wat boodschappen doen en we spraken dus af op het Centraal Station. Na die boodschapjes hebben we ijskoffie met een tompouce genomen op het terras bij de roltrappen in de Kalvertoren. Ingewikkeld voor wie niet in Amsterdam woont hè.
Daarna moest hij terug en ben ik zelf nog even teruggegaan om in de uitverkoop van H&M te kijken. Ik had vanaf het terras al gezien dat daar echte uitverkoop was…. Maar er was geen kleding van mijn gading. Alleen een mooie stadstas die ik schuin over mijn schouder kan dragen. Op mijn rugzak na de veiligste manier van vervoeren. ;-)))
Thuis meteen gaan slapen en toen ik wat was uitgerust gegeten. Andijviestamppot (raar woord als je dat goed bekijkt ;-) ) kant-en-klaar jawel…… met kippenkluifjes die ik van de week gebraden had.
En na het beantwoorden van wat telefoontjes en emails dus de tuin gaan sproeien. Voorlopig blijft het warm en zonnig met Noordenwind. Raar weer, of eigenlijk rare combinatie.

Ik las terug wat ik van de week gekocht had. Tja, ik geef niet graag veel geld aan kleding uit. En als ik goedkoop iets moois en passends kan kopen dat ik nodig heb geef ik het liever daaraan uit. De mantel waar ik vorige keer op doelde is van een mooie zalmkleurige stof, ietsje A-lijn, of gérend, wat mijn buikje een beetje verdoezelt. Ik heb er nog een mooie shawl bij en het hoedje dat ik op de Muiderstraat kocht is mooi passend. En goedkoop voor een mooi hoedje. Het zestiger jaren vestje, in groen-geel-roze vage kleuren en met borduursels en piepkleine spiegeltjes, paste vandaag goed bij de roze bloes met lange mouwen en dezelfde soort borduursels, ook ton sur ton. Dit laatste voor de kenners ;-)).
Gisteren verrassend genoeg weer contact met oude vrienden en vriendinnen gekregen. Leuk. Ik zal proberen het weer vast te houden, al moet ik tot mijn schande bekennen dat ik één mail nog niet beantwoord heb. Maar de nacht is nog jong…
In de krant van gisteren stond een artikel over een ontmoetingspoging tussen de verschillende culturen in de Vrolikstraat hier in Oost. De straat waar ik ooit met mijn moeder woonde. Het blijkt zo'n succes te zijn geworden dat één of twee buurtgenoten geklaagd hadden over geluidsoverlast, waarna de deelraad de tafel op straat, die symbool stond voor de ontmoetingen, weghaalde. ;-( Klein ja.
Eén van de straatgenoten kwam prompt met een andere tafel aandragen en nu is het weer een ontmoetingsplek voor straatgenoten. Er is blijkbaar niet weer geklaagd. In die heel lange straat bevindt zich nl. geen ander ontmoetingspunt dan een buurthuis voor speciale buurtactiviteiten en de werkers die er kantoor houden. Maar geen café of koffiehuis of iets dergelijks...
Leuk hoor. Ik kom er maar niet toe weer naar die straat toe te gaan. Zoals ik me ook al zolang voorneem om weer eens een Haarlemmerstraatje te doen. Komt ook maar niets van.

Nou dacht ik dat ik weer bij was met schrijven.