Job Cohen.natuurlijk - en hijacking en meer.

Gisteren stond op google een maf bericht.... Verwijzend naar de site FOK!:'uit Job's dagboek 'citeert' zomaar een paar bladzijden die moeten tonen hoe blij Job Cohen is dat hij heeft opgegeven.... Maf, omdat je niet zomaar een deel uit iemands 'dagboek kunt fotograferen, nog maffer omdat het is geschreven in een jong handschrift. Mensen van de leeftijd van Job Cohen, beste mensen van FOK!, leerden nog zo schrijven. De letters schuin, en aaneen... dus niet los en vierkant. Het is maar dat jullie het weten.
Ik heb geprobeerd me in te loggen bij FOK! om ze dat zelf te kunnen vertellen, maar mijn inlog werd niet geaccepteerd. Dus moet het zó.
Door dat handschrift schoot ik meteen in de lach... ik hoop niet dat veel mensen erin tuinen. Het zou een schop achteraf zijn in de rug van Job Cohen. Ik vind persoonlijk dat hij op een hem kenmerkende manier heel integer heeft gesproken toen hij opgaf. Niemand de schuld in de schoenen schoof, ook zichzelf niet, al vond hij dat hij de beloftes niet waar heeft kunnen maken. Hij had, laten we het hier niet ontkennen, iedereen tegen. En vrijwel iedereen heeft zich ingespannen om alle zelfvertrouwen, elke mogelijkheid om zich als fractieleider te doen gelden, teniet te doen. Niet in de laatste plaats zijn eigen fractie. Maar vooral Geert Wilders heeft geen gelegenheid voorbij laten gaan om hem pootje te lichten, te sarren en te treiteren, daarbij geholpen door de lach en het zwijgen van de hele Kamer. Daar gaat een mens geestelijk kapot aan, hoe sterk hij ook mag zijn of lijken. Dat zeg ik niet om Cohen zielig te laten lijken. Integendeel. Ik acht hem heel hoog. En heb dat nooit onder stoelen of banken gestoken. Maar ik heb niemand ooit in de Tweede Kamer zo vilein zien opereren. Iemand die nog nooit zelf iets positiefs heeft weten in te brengen... 'Doe een beetje normaal man'. Maar niemand zei dat de afgelopen twee jaar tegen Geert Wilders. Men lachte, ook de fractie van de PvdA, een beetje beschaamd misschien af en toe, maar alleen Emiel Roemer, maar niet de Kamervoorzitter, zover ik weet toch een partijgenoot, was zo fatsoenlijk om te proberen een einde aan die onbeschofte optredens aan te maken.
Ooit waren politici even beschaafd en hoogstaand als Job Cohen.... nu zijn politici geen mensen meer waar je tegenop kunt zien, of kunt hoogachten. De toon en de manieren in de Tweede Kamer geven een slecht voorbeeld aan het hele land.
Tegenwoordig schaam ik me vaak een Nederlander te zijn. Een Joodse Nederlander, maar toch een Nederlander. Nouja, een beetje allochtoon dus ook in de ogen van sommigen. Ik kan me niet voorstellen dat ergens in Europa in een regering zo min en laaghartig kan worden opgetreden.

Gisteravond schrok ik me een hoedje.. Nou ben ik dol op hoedjes en petjes, maar dit had ik niet verwacht. Hijacking. Mijn hele inmap is zomaar verdwenen en mijn post komt niet binnen..... Gelukkig bestaat supersysop Freek, gezegend zij zijn naam.... samen met dochterlief mijn hulp en toeverlaat. Hij zal het wel weer op orde brengen.
Voorlopig heb ik dus geen mails te schrijven, geen vrienden te ontvangen, hetzij in levende lijve of per email.. Eerst moet supersysop Freek geweest zijn. Het is bijna elf uur, hij zal zo wel aanbellen.

En buiten is het (bijna) lente, alles schiet met vaart de lucht in, de koude aarde uit.... de vogeltjes ruziën en zingen dat het een lieve lust is. En de zon schijnt. Zij het dat de lucht niet blauw maar grijzig is, toch schijnt de zon. En moet ik straks, o tegenstelling tot mijn verlangens, de gordijnen sluiten om niet verblind te raken.
Ik heb de kleine jasmijn uit het atrium gehaald en in de warme kamer gezet, die zit vol met knoppen en ik hoop dat die opengaan.. En ik heb nog meer hoop dat ik niet allergisch reageer dan....
Op de mediaplayer staat een cd van Gustav Holst, de Planeten, ..... Jupiter, the bringer of Jolity,.... Ja, ik hou wel van Holst.... net als van Satie....