als het donker wordt

En de gordijnen nog net niet gesloten worden en de tuindeuren nog wijd openstaan om de warmte van de dag binnen vast te houden... dat is eigenlijk het mooiste uur van de dag.In elk geval in deze week, met zijn heerlijke temperaturen.
Dan waaien met het zachte windje de geuren van de avondjasmijn en de rozemarijn naar binnen. Daar wordt een mens een beetje romantisch van. Ik ben benieuwd hoe het gaat geuren als alle andere bloemen en planten ook gaan bloeien. Dit jaar extra bewust, omdat ik tot nu (leve de medicatie die goed aanslaat) geen last van hooikoorts heb.
Dank zij het mooie weer van de laatste tijd heb ik mijn conditie ook wat kunnen opvijzelen, dus wandelen en buiten bezig zijn is weer een beetje plezierig.
Tja, ouder worden is niet altijd onverdeeld plezierig, vaak een constante strijd om in elk geval in beweging te kunnen blijven. Maar toch willen we allemaal oud worden. Ikzelf ben op deze manier oud geworden met veel geluk. En geniet er dan ook echt van.

Vandaag was de stad nog in feeststemming.Ik ging even met de metro naar het Station, om wat boodschapjes te halen. De mensen zijn dank zij de goede temperatuur ook in een andere stemming, lijkt het. Terug met de tram had ik hetzelfde gevoel. Op zeker moment ben ik uitgestapt, een stuk teruggelopen. De terrasjes zaten vol, veel geroezemoes, een accordeon en een gitaar klonken er bovenuit met de vrolijke klanken van een Weense wals. Maar hier wordt niet gedanst nee... Toch heb ik even stilgestaan, mijn ogen dicht. En heb de warmte bewust gevoeld, het zonlicht dat door mijn oogleden scheen en heb heel bewust naar alle geluiden geluisterd.Alleen al het feit dat alles zo goed funktioneert maakt een mens blij op zo'n moment. Het was een feestelijk gevoel. In de vroege schemer ben ik thuisgekomen, nog nagenietend van die paar uurtjes. Maar het lijf is onverbiddelijk, ook als de geest licht en luchtig is. Ik moest slapen en werd wakker toen het al bijna donker was.
Een goede dag........