Een zomernacht in mei.

Het is bijna nacht. Maar de bijna-nacht is zwoel en een zilveren halve maan staat hoog aan de lucht.
De lucht is nachtelijk indigoblauw en helder. In de stad wordt het nooit helemaal donker. En ragfijn afgetekend tegen die blauwe lucht staan de witte kaarsjes te pronken van een enorme oude kastanje.
Ik geef de gemeenschappelijke tuin water. Alle hortensia’s staan droog en dat mag niet bij hortensia’s. Ook de klimop moet vochtig blijven, en de planten in mijn eigen tuin. In de warme lucht geuren de jasmijnstruiken en de sering zoet en romantisch maar er is verder weinig romantiek in de atmosfeer. Een enkele klimroos laat zich zien en ook de tuin-anjertjes beginnen te roze te gloeien. De reusachtige aardbeienplant zit al vol met bloemetjes.
Ik meld dit allemaal expliciet, want er is weersverandering op komst. En wanneer de zomer dan weer terugkomt en in welke mate… dat moeten we dan maar afwachten. Maar dan hebben we dit tenminste gehad nietwaar.
Deze mei begon heerlijk. En alles wat groeien kon spóót de grond uit. Nog steeds trouwens. Langs de grachten en in de muurtuintjes langs de oude straten staan de klimrozen en andere planten in volle bloei, maar hier bij mij komt nu nog niet zóveel zon. Pas later in het seizoen. De temperaturen van 23 graden en hoger komen hier echter wel. De muren stralen warmte uit en op het terras kun je overdag met dit weer niet zitten.
In de hele stad is het eigenlijk de afgelopen twee dagen te warm geweest om voor je plezier te wandelen.. Vooral de moderne glazen gebouwen stralen hitte af, waardoor je zelfs niet dicht langs die gebouwen kon lopen.
Maar wie zou willen klagen… Na zoveel koude natte grijze maanden is dit weer heerlijk en we zoeken zo nodig de schaduw op en drinken een pilsje of zo extra…
Leve de meimaand met al haar kleuren, geuren, licht en feestelijkheden.