Wat is het cliché voor een moederdag? Ik weet het niet, want in de tijd dat ik gewoon nog moeder van een paar kinderen was, was het zeventiger jaren en toen ‘deden’ we niet aan moederdag.
Het is in mijn ouderdom dat ik een heleboel dingen ingehaald heb, en nog steeds inhaal.
O.a. het moederdag vieren.
En vandaag wàs het moederdag.
Gisteren is er van een stukje niks gekomen. Veel te moe. Vandaag ook, maar dat is een ander soort vermoeidheid, die maakt dat je nog vol zit van de voorbije dag. En dat wil ik graag van me afschrijven.
Vroeg in de middag heb ik de kaarten gehaald voor de voorstelling van Porgy and Bess, die ik met mijn dochter zou gaan zien. Het was mijn eigen initiatief en ik wilde het ook zelf betalen, maar daarmee was ze het niet eens. En ik rekende dus buiten de waard, zogezegd.
We hadden nog wel de’ koninklijke loge’. Loge 1 en helemaal vooraan. Ongelooflijk luxe. Ook de prijs ja…
Naast mij zat een echtpaar van middelbare leeftijd. Zij had een nare geur bij zich. Een soort geur van te lang niet gewassen haar…. En tijdens de eerste helft van de voorstelling zaten ze bijna constant te praten. Dochter en ik ergerden ons, konden ons niet goed concentreren en keken hen af en toe van opzij aan….. en dat leek te helpen. Af en toe.
Het was een prachtige voorstelling. Als iemand hem in Utrecht nog kan gaan zien zou ik het zeker doen. De muziek is niet gemakkelijk en het hele libretto wordt gezongen, maar de kwaliteit van de zangers en zangeressen is heel hoog. De decors prachtig heel passend en verfijnd. Enfin, ik heb vanavond niet zoveel woorden tot mijn beschikking om het verhaal goed te vertellen. Een arme kreupele man wordt verliefd op een verslaafd hoertje (Bess you is my woman now), maar het verleden haalt haar in door de macho Crown waarop ze eigenlijk nog verliefd is. En als Crown gedood wordt door Porgy en hij naar de gevangenis moet kan ze het niet meer aan en vertrekt met ‘Sportin’Life, de dandy die haar gouden bergen in New York belooft. Het speelt in een vissersdorp en na een vreselijke onweersnacht is een vissersboot vergaan. Een weduwe geeft haar kindje aan Bess en verdwijnt, achter haar verdronken man aan, Als Bess ervandoor gaat laat ze dit kindje ook achter. De voorstelling begint met ‘Summertime and the living is easy’ dat iedereen wel kent. En Porgy zingt als een gelukkig man ‘I ‘got plenty of nothing’ maar dat hij alleen genoeg liefde heeft.. Sportin’’ Life zingt, als een spotter over de bijbel:’ It ain’t necessarely so’ allemaal in onze tijd nog bekende songs.
Enfin, het was even slikken als het dramatisch werd, een compliment voor de zangers en hun spel moet ik zeggen. Aan het eind kregen ze dan ook een minutenlang applaus. En terecht.
Buiten was het heel warm ;-) Even wat gedronken in een café-restaurant op de hoek. Geen plek om nog een keer terug te komen. Er was niet eens papier op het toilet….
We zijn naar huis gewandeld, hebben daar een broodmaaltijd genoten en daarna is dochterlief weer naar haar eigen huisje vertrokken, wellicht even moe als ik.
Maar voor mij was dit een onvergetelijke Moederdag, En helemaal nu ik hem zwart op wit heb.
Ik hoop nog vele moederdagen mee te maken…….