Vandaag ging het weer beter gelukkig. En ik heb de belofte aan mijzelf waargemaakt.
Na het douchen en ontbijten haast gemaakt om de deur uit te gaan voordat het meugevoel weer de overhand kon krijgen. Richting Dappermarkt.
Had ik mijn boodschappenwagentje maar meegenomen, want zo’n gesleep met rugzak plus boodschappentassen is niet gezond.
Buurman had me attent gemaakt op een stand op de Dappermarkt waar men de opruiming van linnengoed van ziekenhuizen verkoopt. Het is moeilijk geworden om gewone, doodnormale bovenlakens te kopen, iedereen heeft een dekbed… Op de markt verkochten ze gelukkig gloednieuwe, nog in de verpakking zittende ziekenhuis-bovenlakens. Twee euro het stuk, waar haal je dat nog?! Twee lakens dus, in mijn rugzak. Die daarmee meteen op maximum zwaarte was voor mij. Na nog wat boodschapjes in andere tassen te hebben gestouwd even zitten met een beroemde Febo-kroket in een broodje geperst en een groot glas sinaasappelsap.
Vóór mij zaten twee Surinaamse dames te praten. Eigenlijk praatte er maar ééntje, de ander beperkte zich in hoofdzaak tot instemmende geluidjes. Aha, o ja, hmm, m-mm, en zo meer.
De eerste voerde het woord en vond dat de ander niet genoeg vertrouwen had.
‘Wonderen bestáán’, zei ze met overtuiging:’ heus, wonderen bestaan, je moet ze alleen ontdekken’. ‘Takken zijn bruin. En alle bladeren zijn groen, allerlei soorten groen, is dat geen wonder dan? Dat moet je wel willen zien. ‘ Ik schoot in de lach, maar ze merkte het niet. En de ander knikte instemmend maar keek er wat laatdunkend bij.. ‘Hm-mm’.
Enfin, toen ik wat uitgerust was en opstapte kon ik het niet nalaten die ene mooie Surinaamse dame hartelijk te bedanken voor het meegenieten van hun conversatie… En ze straalde me toe: ‘ Zo is het toch? Zo moet het toch ook zijn? ‘ Ik knipoogde haar nog eens vriendelijk toe en vervolgde mijn weg.
Op naar de Turkse supermarkt. Daar hebben ze heerlijk, eerlijk Halal-vlees. En worden de stukken voor je op maat gesneden en gehakt. Je koopt er geen onsje biefstuk, maar een half of een heel pond. Of desnoods een stuk van een kilo. Geen lamslapje, maar jewijst een stuk bout van minstens 750 gram aan. En dat wordt dan wel in plakken of stukjes gesneden waar je bij staat. Het is mijn favoriete slager.
Ook de fruitafdeling is bijzonder goed voorzien. Ik kocht de eerste (Spaanse) kersen (een kilo) en heerlijke abrikozen. Ook per kilo ja. Daarvan gaat ook een deel naar mijn Buurmannen hoor. Dat krijg ik in mijn eentje niet op.
Enfin, rugzak zwaar beladen, schoudertas en boodschappenhandtas idem… ik liep, nota bene, krom van al dat gewicht.
De tram terug zat ook vol. Jonge mensen, dit keer voornamelijk Frans sprekend. Maar ik kon gelukkig zitten en kwam veilig thuis.
Domweg gelukkig dat ik vandaag zo lekker boodschappen heb kunnen doen op de Dappermarkt. Waar alleen degenen waren die er vandaag ook hun boodschappen kwamen doen. ;-)))
Maar thuisgekomen mijn schoenen uitgeschopt en na het uitpakken en opbergen van alles op mijn bedbank neergevallen en minstens 1,5 uur diep geslapen.
Dat had ik wel verdiend nu, vond ik.