Vandaag was een heel rare dag.

Zeker ook wat het weer betreft.
Om 10 uur vanmorgen was het hier nog zo donker als op een gewone zomerse dag om 4 uur ’s morgens. Of een midwinterdag, maar daarvoor was het weer te warm. Dreigend donker was het, alsof ons iets te wachten stond. En geen vogeltje had nog een ochtendriedeltje laten horen.
In huis brandden alle lichten.

Neef Freek kwam rond half elf mijn nieuwe computerscherm brengen. Ja, dank je, ;-), het is heel mooi, een plat scherm, breedbeeld.. vraag me geen technische dingen hoor. Oja, Een Philips en die waren in de aanbieding goedkoper,
Maar hij kwam dus net in die verschrikkelijke eerste bui binnen. Met bakken kwam het omlaag ja.

En toen hij klaar was en wegging kwam er dus andere visite. En vanmiddag was het dus helemaal erg. Onweer en stortregens en poes in paniek.. Maar toen het onweer ophield kwam ze mijn bezoek heel macho begroeten alsof er niets aan de hand was.

Toen ik om even voor half vijf mijn bezoek uitliet merkte ik dat er in het achterste deel van het atrium overstroming was. Nou had de Russische buurvrouw me van de week al verteld dat het achterraam ’s avonds dicht moest. Zij is bang voor tocht, maar het raam is alleen een kleine opening tussen haar binnenplaatsje en het atrium. Ook is ze bang voor insluipers…. Maar ook dat is onmogelijk Hij opent alleen op een kier en gaat nergens heen. . Dit keer was ze bang voor inregenen…

Die overstroming kwam dus niet door de ramen, maar door een lekkende pijp, die van de bovenverdieping kwam. Het putje van de 1e verdieping raakt af en toe verstopt en de bewoner die bij dat putje woont is daar verantwoordelijk voor. Maar die heeft het blijkbaar weer laten verstoppen. Lekker ingewikkeld verhaal hè? Ik laat het maar zo. In elk geval, het tegengehouden water van die stortbuien kon geen andere kant uit dan via die pijp het atrium in…..

Ik heb meer dan twee uur nodig gehad om die wateroverlast op te ruimen. Buurman kan dat niet meer doen, al is hij van heel goede wil. Mijn andere buurman vroeg wat er aan de hand was en liep door. En mijn buurvrouw is, vervelend om dit te schrijven, te fijn gebouwd voor zoiets. Ze is net als ik hartpatiënt, maar beroept zich daar altijd op als er iets onaangenaams is. Dus, met telkens even zitten om bij te komen, heb ik die hele toestand toch ‘droog’ gekregen. In elk geval, zo droog mogelijk. Buurman heeft het putje zo schoon mogelijk gemaakt, zodat het water dat ik erheen trok, kon weglopen en ik heb met de trekker en met dweilen de boel schoongetrokken en gedweild. De woningbouw was gebeld ja.
Een paar uur later kwam inderdaad de man van de SOS-dienst. Het atrium was toen alweer beloopbaar, het putje schoon.
De overlast kwam inderdaad van de eerste verdieping. Dus SOS-man en ik naar boven. Het putje was afgesloten met grote grintstenen en daarop stond een grote pot hortensia. (sic)
Later heb ik beneden aangebeld want boven werd niet opengedaan. En ik kreeg de (Russische) bewoonster te spreken en vertelde van de narigheid. Ik vroeg beleefd of ze dat putje vrij wilde houden voortaan, zonder stenen, zonder pot. ‘En natuurlijk was dat geen bezwaar Erica, helemaal geen bezwaar‘ Later hoorde ik van Buurman, dat ze dat al eens eerder beloofd had en toch die pot weer daarop had gezet. Maar ik vertrouw maar dat het nu goed begrepen is.
Dit was dus het noodweer op mijn plekje in Amsterdam. In de emmer die het regenwater buiten opvangt staat zo’n vijftien cm water. Daar wordt uit gegoten op de droog staande planten en wàs dus leeg. Het teiltje dat regenwater verzamelt is helemaal vol.
Al die regen en dat onweer heeft geen verlichting gebracht. Het is nog steeds benauwd door o.a. de hoge luchtvochtigheid.

Maar lekker om dat allemaal op dit mooie nieuwe scherm te tikken.

Hollanders klagen toch altijd over het weer? Hoe gaan de niet-Hollanders met dit weer om dan? Ze bedekken nodeloos een putje voor de afwatering. Ze zien (de bewoners beneden) dat hun eigen straatje (deel van het atrium) onder water staat en de één bekijkt het en zegt: ‘O?!, nouja…’ en vertrekt vlug achter haar huisdeur. En de ander vraagt: wat is er gebeurd? En loopt, als het hem duidelijk is, snel zijn huis binnen.. Erica is een mooie naam, die ruimde het dus inderdaad op.

De overstroming zat niet voor mijn voordeur. Alleen bij hun! Dus als het wéér voorkomt laat ik het lekker liggen, al komen ze dan een wéék niet buiten omdat ze vinden dat ze er niet doorkunnen. Ik heb me meer dan twee uur een zere rug gewerkt (morgen weer naar de fysiotherapeut) en was een paar uur uitgeteld door het ongewone werk. Maar ze lieten zich niet zien hoor.

Dit is dus mijn gekanker op het tot nu weinig Hollandse weer van vandaag.
We moeten er wèl aan gaan wennen en er rekening mee houden.