Vandaag is augustus 2008 voorgoed voorbij.

En september is begonnen met prachtig weer in dit land.
Lekker zonnig en niet te warm. Fris windje trouwens ;-)
Maar aan de andere kant van de wereld was het wel anders hè… Om later te kunnen terugdenken aan de gebeurtenissen van deze dag: in Zuid-Oost Azië zijn weer vreselijke overstromingen. Ik zag mensen lopen waarvan alleen het hoofd met een teiltje met levensmiddelen boven het water uitstak.
Zal de klimaatverandering daar het leven helemaal onmogelijk gaan maken?
En van Midden- naar Noord Amerika die orkaan Gustav die huishield………

Morgen wordt hier de eerste echte herfstdag verwacht. Dan zullen de bomen weer schudden en de potten op het terras met omwaaien bedreigd worden. Gelukkig heb ik via internet eindelijk een tuinvrouw gevonden die hier de buitenboel weer netjes kan maken. Ik kan dat niet zelf meer nee. We hebben een goed telefonisch gesprek gehad en deze week nog komt ze kijken en kennismaken.
Nu nog iemand vinden die me van mijn papierwerk kan verlossen… daaraan kan ik dus wèl zelf meewerken.
Ik moet natuurlijk wel nog steeds de weekendkranten uitlezen, die moeten dus even blijven liggen…. ;-)))

In een dagboek als dit kun je eigenlijk al je sores kwijt. Maar of over echte sores ook gelezen wil worden ? In elk geval heb ik niet echt behoefte aan (nog maar eens) sores beschrijven in dit blogje. Wie tussen de regels kan lezen leest het toch wel, nietwaar?

Betty heeft mijn huisje weer schoon en netjes achtergelaten. We hebben elkaar altijd zó veel te vertellen dat het eerste kwartier daarvoor gebruikt wordt. Ik mag mijn handen dichtknijpen dat ik zo’n erudiete en ontwikkelde vrouw hier heb.

Morgen komt mijn oude vriend Paul op bezoek. Degenen die mijn boekje kennen weten wie hij is, voor anderen is dat van geen nut om te weten. Maar we zijn nu al dikke vrienden sedert 1983. En morgen kletsen we een en ander bij en morgenavond gaan we naar bioscoop Het Ketelhuis alhier, waar altijd korte films draaien. Maar alleen kom je er gewoon niet toe om er heen te gaan.
Jammer alleen dat er morgen zulk slecht weer verwacht wordt.

Ik weet dus niet of ik morgen mijn verhaaltje vertel. Maar dat komt dan nog wel.
(Ik hoop alleen dat morgen mijn pedicure weer terug is, die is een poosje weggeweest. En dat voel ik.

Verder heb ik vanavond eigenlijk niet veel te schrijven.
Met opgeheven hoofd gaan we de herfst tegemoet.