Deze zaterdag is ook weer voorbij.

Mijn hart is weer rustig geworden. En mijn benen en de rest erg moe.

De metro rijdt weer!!!! Hoera! Dus mijn eerste gang was wéér naar de Nieuwmarkt, gezellig over het Zaterdagse biologische marktje gelopen, nog even de Toko ingegaan voor wat vergeten boodschapjes. En bij Albert Hein daar hetzelfde gedaan. Daarna weer met de metro op huis aangegaan.
De Zaterdagmarkt is altijd plezierig, maar dit keer had ik er niks nodig. Zelfs geen mooie steen.
Er staat ook wel meer dan één stand die met biologisch niks te maken heeft. Bijv. een stand waar, misschien wel echte, dus toch een beetje biologisch, mooie halfedelstenen in allerlei vormen worden verkocht. Als windvanger, hanger, oorbellen, ringen…. Dat soort zaken. Maar wel erg mooi en moeilijk voorbij te lopen.

Die toko daar…. Zucht. Er is geen ruimte voor twee mensen om elkaar te passeren, je moét er wel netjes en beleefd blijven. Voordringen of proberen je een weg tussen de mensen door te banen is echt zinloos. Als je niet verder kunt is het beter om achteruit te gaan als dat kan of om te proberen terug te gaan, of het zijpaadje te nemen en een andere richting op te gaan, waar nog ruimte is om te lopen.

De toko op de Nieuwmarkt bestaat uit twee ruimtes, elk verdeeld in twee vlakken. De gangetjes zijn amper een meter breed. En de winkel is bijna altijd vol mensen. Dus probeer je maar een voorstelling te maken van gezellig winkelen daar…… Is het gelukt? Dan ben je knapper dan ik. Enfin, behalve dat ze mijn thee nog steeds niet hebben ben ik toch aardig geslaagd. Want ze hebben er wel van alles dat uit het Verre Oosten moet komen, tot en met keramiek en de kranten toe.

En toen in de rij voor de kassa... ;-) Daar kan een mens ook niet voordringen, zo smal is het gangetje, dus men wacht netjes op zijn beurt, maar die rij neemt de hele verkoopruimte aan die kant van de winkel in beslag. Daar zijn alle gekoelde en diepgevroren levensmiddelen. Misschien is het wel goed zo, want je kunt die boodschappen pas pakken als je erlangs komt in de rij.
Als daar ooit brand uitbreekt...

Albert Hein op de Nieuwmarkt is niet toegankelijk voor invaliden. Je moet er om te beginnen binnen een trappetje af en ook daar zijn de ruimten tussen de waren te smal om bijv. met een invalidenkar een hoek om te komen. Hetzelfde geldt voor de ruimten bij de kassa’s. Het is verwonderlijk dat in zo’n toch vrij kleine ruimte zo’n grote variatie in artikelen te vinden is. Gedeeltelijk afgestemd op toeristen ook nog.

Voor wie verder voor z’n gezondheid naar de Nieuwmarkt gaat is er ook de oude winkel van Jacob Hooy.
Vroeger zat er ook een winkel van hem op de Vijzelstraat, maar die is overgenomen door een andere gezondheidswinkel die zich dáár voornamelijk toelegt op krachtsportartikelen, laat ik het maar zo noemen, want ik weet geen andere benaming.
Maar terug naar de Winkel van Jacob Hooy op de Nieuwmarkt, waar alles te koop is om je gezondheid en je schoonheid te stimuleren. Alsook om een gezellige stemming te creëren met behulp van lekkere geurtjes, bijv. geurkaarsjes, wierook, geurzakjes om op te hangen. En nog veel meer. Wie de Nieuwmarkt gaat bezoeken mag Jacob Hooy, bij de hoek van de Kloveniersburgwal beslist niet overslaan.
De andere kant op lopend zijn daar de eethuisjes en de terrasjes. Bij voorbeeld verrassend goede Thaise restaurantjes. De terrasjes zitten ’s zomers altijd vol maar als je doorloopt kom je op de Zeedijk. Kan ik ook aanbevelen. Die is allang niet ‘eng’ meer, maar, net als de Warmoesstraat aan het einde van de Zeedijk, gewoon een, zij het smalle, heel gezellige flaneer- en winkelstraat. Beslist ook het restaurant De Waag op de Nieuwmarkt zelf ook eens met een bezoek vereren.
Ik ben blij met mijn dagboekje hier, kan ik lekker een beetje vertellen over mijn stad hè…

En dat ik nu moe ben is niet zó verwonderlijk, want mijn rugzak en de twee linnen tassen die ik bij me had zaten weer goed vol. En ik had amper de tijd de boodschappen op te bergen en moest toen alweer weg, met Frans eten bij het Sarphatihuis. Jawel, altijd goed en niet duur.