Met de tram naar het Oosten

Er was regen en harde wind voorspeld en maximum temperaturen van 20 graden.
Nou, geloof ze maar niet meer hoor…. Hier was het minstens 23 graden, af en toe viel er een druppel, die de hoge luchtvochtigheid op eigen houtje ontvluchtte, en er stond best een lekker windje.
Ik had mijn dunne regenjasje aan, mijn rugzak omgegespt en het boodschappenkarretje bij me. En ging per tram naar het Oosten. Nouja, richting Amsterdam-Oost dus. En meteen sloeg de warmte toe. Alsof ik weer in de overgang was, zoiets. Toch maar doorgezet, tot heupje tegen me zei dat ik maar moest opgeven. Maar intussen is het toch gelukt een pak kopieerpapier bij de Hema in Oost te halen en bij de schoenenwinkel maar weer nieuwe trouwe Ecco’s gekocht, nu een maatje groter dan voorheen. Met de eerder gekochte, te kleine schoenen, heb ik iemand blij kunnen maken, dus daar treuren we niet over.
Bij de tramhalte kan ik altijd wel een praatje maken, dus vervelen doet me dat nooit. Een halte terug gegaan, en bij mijn Turkse super weer een tas met fruit gekocht, de allerlaatste wilde perziken van dit jaar o.a. En een zak grote en kleine zwarte pruimen.. Als dit voorbij is komen we vanzelf weer in de sinaasappel en mandarijnensfeer ;-).

Ik verwonder me altijd weer over de beleefdheid van allochtone jongeren tegen mij. Misschien ligt het aan mijn leeftijd, maar vast ook aan mijn eigen benadering. Een beetje als een oma misschien? In elk geval blijf ik open en luister naar wat ze zelf te vertellen hebben. Als ik, zoals nu, jongelui een heidens kabaal hoor maken in de Hema, kom ik ze vanzelf wel tegen. En mijn verwondering was ècht, dat ze maar met hun vieren waren, en ik zei dat ook tegen ze.. ‘Ik dacht dat hier een schoolklas rondliep ;-)))) ‘ Dat werd leuk opgepakt, en ze mopperden flink tegen mij dat er geen schoolagenda’s meer waren. Mijn opmerking dat ze daarvoor ook naar een boekhandel konden gaan veroorzaakte een ‘oja natuurlijk’gevoel. ‘Of ik er eentje in de buurt wist’. ‘Nee dus, vraag het even bij de kassa’… en verdraaid, ze deden dat en gingen opgelucht de zaak uit. Zo kan het dus ook… Terwijl ik personeel en bezoekers al ongerust had zien kijken en afstand nemen. Gewoon een beetje baldadig omdat de school weer begonnen was. Jammer genoeg heb ik geen kleinkinderen nee. Of misschien maar goed, want ik zou ze ongetwijfeld verkeerd opvoeden en teveel verwennen. ;-)

Gisteren was Betty hier. En is mijn huisje weer schoon geworden. Wat moest ik zonder haar beginnen?!!
’s Avonds heb ik tv gekeken.

Ongetwijfeld hebben meer mensen het gezien, een bijna avondvullend programma over eten en gezondheid. Heel leerzaam. Maar of ik het zou verdragen om alleen maar rauwe groenten en fruit en rauwe noten te eten? Hoe goed het ook voor de rest van het lijf zou zijn, toch denk ik niet dat mijn maag daar blij mee zou zijn. Die is zeer fijngevoelig… Een bloemetje van de Oost-Indische kers, een takje rauwe basilicum of mint, dat kan overal bij. En is ook gezond.
Zonder vlees zou nog kunnen… Maar vis en ei blijft in mijn menu. O ja, bonen mocht ook, maar geen gekookte… Je moet er toch niet aan denken op het menu van de Neanderthalers te zijn aangewezen?? Maar het was wel een goed programma, dat zal ik niet ontkennen.
In elk geval ben ik blij dat ik weer voor een week fruit en groente in huis heb.
En dat het weer buiten zodanig gebleven is, dat het de weermannen en –vrouwen weer verschut heeft gezet.

Ik wil toch nog even een paar mensen uit mijn kennissen- en vriendenkring extra veel sterkte toewensen. Ze hebben het hard nodig..