Vandaag was een betere dag

Anders dan gisteren werd ik om half negen wakker gemaakt door de timmerlieden die hier elders in het gebouw aan het werk zijn.
Vroeg genoeg om nog tè slaperig te zijn om aan de gang te gaan en ik draaide me dus nog maar eens om. Poes sliep door, opgerold op het kussen naast me
En toen ik na negen uur weer wakker werd SCHEEN DE ZON. Mijn dromen, net daarvoor, waren vrolijk, feestelijk. Ik was in mijn slaap hard aan het zingen in een mij onbekende taal, en wat was ik vrolijk. Even later kwam ik, nog steeds in mijn slaap dus en nog steeds in een feeststemming, de hele familie tegen in een restaurant waar men kennelijk op me had zitten wachten. En daar werd ik blij verwelkomd. Dus werd ik weer eens met een grijns op mijn gezicht wakker.
Kijk, als ik op zo’n manier wakker mag worden is mijn dag heel goed begonnen.

Het is nu bijna half elf, de zon schijnt nog steeds, ondanks dat de weermeneren beweren dat het hier helemaal bewolkt is. Is het ook wel, maar zolang de zon blijft schijnen….Verder zou het hier de hele dag bewolkt zijn en regenen, eventueel met onweer.
We wachten af, ook wat de dag nog meer aan verrassingen inhoudt.

Een verrassing inderdaad, dat ik deze url vond. Ik wist wel van het bestaan af, maar had het nu even nodig en via google kwam ik er dus op en heb hem meteen vastgezet: http://www.mijnwoordenboek.nl/synoniemen/ . Als je ouder wordt weet je meestal wel wat je wilt vertellen, maar is het juiste woord niet meteen voor handen, nu dus wel…;-)

Met de ochtendpost kwam een mooie pps van Jacek Yerka (http://www.yerkaland.com/ ) een surrealistisch schilder…. Mooi. Dan gaat mijn hartje open….

Wat gisteren betreft: Dat ongeluk met dat vliegtuig en de gevolgen, samen met al het andere nare nieuws van gisteren, gaf me zo’n klap op mijn hoofd, dat het een soort shock leek, die alles ontkleurde. Soms wordt het empatisch vermogen zo overvallen, dat je even bijna deel uitmaakt van de verschrikkingen waarover je hoort, leest of ziet. En dat gebeurde dus even.
Gelukkig dus dat er nachten zijn met goéde dromen om me weer mijn optimistische zelf te laten zijn. Wel met veel verdrietige gevoelens over wat er gebeurd is daar in Spanje, maar beter geaard nu. Er gebeuren zo vreselijk veel nare dingen en grote ongelukken, dat je vanzelf moet leren emotioneel wat afstand te houden en evenwichtig te blijven. Dat lukt niet altijd nee.

De zon schijnt weer, ik ga aanstalten maken ertussen uit te gaan. ;-)))

Een hele lange wandeling gemaakt dus. Ik wilde in de toko op de Nieuwmarkt een paar pakjes kruidenthee halen. Omdat de metro nog steeds niet rijdt moest ik met de tram naar de Dam, daar ergens steegjes en straatjes doorlopen, de hele hoerenbuurt door. Alleen maar mannen op straat en blote meisjes achter de ramen.. De grachtjes over en dan een stukje Zeedijk om op de Nieuwmarkt te komen. Nouja, toch wat andere boodschapjes kunnen meenemen. Ze hebben er weer kwarteleitjes!! Die zijn kleiner, niet duurder, minder vet dus minder cholesterol , letterlijk ook, want ze zijn maar heel klein hè.
Met een volle rugzak de Kloveniersburgwal afgestrompeld tot bij het Waterlooplein, op de brug bij de Rembrandscorner ging het even helemaal niet meer, dus neergezegen voor een kop koffie. Enfin, voel je mijn vermoeidheid, alleen al na die opsomming? Oja, in de Jodebreestraat bij Appie ook meteen maar de laatste benodigdheden meegenomen.

De laatste maanden heb ik me volgegeten aan wilde perziken, zo heerlijk, ik kan er niet genoeg van krijgen. € 2,95 per kilo gemiddeld.
In de Warmoesstraat is een open winkel gekomen. Die heet Warmoes-markt. Speciaal voor fijne groenten en fruit en ze maken er ook smoothies. Ze hadden er nog volop wilde perziken staan en ik was moe en warm en ….. Wat kosten ze, vroeg ik aan de verkoper. ‘Vijf en zeventig cent per stuk’, durfde hij me te zeggen. Ik wist niet wat ik hoorde!!
. ‘Voor die prijs mag je ze van mij allemaal zelf opeten, moge het je goed bekomen’ zei ik en zag nog net hoe hij mij met open mond nastaarde… ;-)
Is hij nou helemaal belatafeld, wat denken ze wel daar in die toeristenbuurt, wat een afzetterij, zijn ze nou helemaal van de pot gerukt daar….

Maar goed, na Appie naar de tram en thuisgekomen was ik te moe om de boodschappen uit te pakken. Dus pas om deze tijd mijn verhaaltje voor vandaag afgemaakt.

Gelukkig is deze dag een andere dan die van gisteren en ik hoop dat de dag van morgen nog beter mag zijn.. Maar ik moet dan wel naar de fysiotherapeut ;-((